ΑΔΜΙΝΟΡΑΤΟΡΑ!!!

[giorgos100]

Παιδια να ρωτησω κατι?
Ο Νταλαρας εχει τραγουδησει Τσιτσανη..να ανεβει?
το ιδιο και ο Στελιος
ο Διονυσιου Χιωτη..
μιλαω για πρωτες εκτελεσεις..
τι λετε? εχουν θεση εδω μεσα?
'η μονο οι συνθετες?
φιλικα Γιωργος

[bill1961]

Προφανώς μιλάω για την καλιτεχνική "μοίρα" των ρεμπέτηδων και όχι για το φυσικό τους τέλος (πράγματα που είναι λίγο -πολύ γνωστά σε κάποιον που αγαπάει το ρεμπέτικο). Και ορισμένες ακόμα ενστάσεις:
1. Άλλο Ινδικό και άλλο Ανατολίτικο. Δε νομίζω, εκτος κι' αν όταν λέμε ινδικό, εννοούμε των "Δυτικών" Ινδιών. Απλά ο όρος ινδικό περιγράφει ανατολίτικα τραγούδια των οποίων η αυθεντική μουσική κλάπηκε από κάποιους ¨Ελληνες συνθέτες.
2. Οτι έχει γραφεί μετά το 50 και μοιάζει ινδικό, τότε είναι ινδικό, ενώ αν γράφτηκε πριν το 50 δεν είναι. Τέτοιου είδους χρονικοί διαχωρισμοί είναι μάλλον απλοϊκοί. Είναι γνωστή για παράδειγμα η προπολεμική δικαστική περιπέτεια του Περιστέρη που κατηγορήθηκε (και αθωώθηκε) για κλοπή της μουσικής στο τραγούδι "Ο Αντώνης ο βαρκάρης" (εκ δυσμών βέβαια η κλοπή εδώ και όχι εξ ανατολών, αλλά η ουσία παραμένει: Τέτοια φαινόμενα υπήρχαν από τα πρώτα χρόνια που άρχισε η καταγραφή της μουσικής σε δίσκους και εντάθηκαν τη δεκαετία 50-60).
3. Ένα δίστιχο από τον Πρεζάκια το Δελιά:
"Τίποτα δε μ' απόμεινε στον κόσμο για να κάνω
αφού η πρέζα μ' έκανε στους δρόμους να πεθάνω"
Όπως και να τους πεις αυτούς τους στίχους "κέφι και αισιοδοξία" ΔΕΝ αποπνέουν. Και εν τέλει το τραγούδι δεν περιγράφει το προσωπικό του δράμα, αφού γράφτηκε προτού ο ίδιος πέσει στην πρέζα. Είναι μάλλον προφητικό.

[mpletsas]

Γιώργο γι'αυτό που ρωτάς να σου πω τί νομίζω εγώ. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι το είδος του τραγουδιού. Άν είναι «παραδοσιακού τύπου» λαϊκό (αυτό πάνω-κάτω εννοούμε όταν λέμε ρεμπέτικο, δεν ξέρω να το εξηγήσω με μουσικούς όρους) ένα τραγούδι τότε ταιριάζει νομίζω με τη σελίδα. Δεν έχει τόση σημασία ποιός το έγραψε. Πχ ο Χιώτης έγραψε τραγούδια διαφόρων ειδών, άλλα ταιριάζουν και άλλα όχι. Άμα ένα τραγούδι δεν ταιριάζει δεν θα το ανέβαζα, άσχετα αν αυτός που το έγραψε είναι μέσα στη λίστα της σελίδας. Επίσης άμα ένα τραγούδι ταιριάζει, ανέβασέ το ασχέτως άμα οι συντελεστές είναι στη λίστα.

Τώρα για τις εκτελέσεις, νομίζω ότι πρέπει να προτιμώνται οι παλιές (ασχέτως πρώτες ή δεύτερες) γιατί είναι (συνήθως) πιό «ανόθευτες». Άν έτυχε και ένα τραγούδι να μην έχει δισκογραφηθεί στην εποχή του (πχ λόγω πολέμου) παρά μόνο σχετικά πρόσφατα, ε ανέβασέ το και ας είναι και με τον Ακατονόμαστο.
(Σημ Αδμιν: όχι, σε καμία περίπτωση!)

Εγώ με αυτά τα κριτήρια ανεβάζω (ή μη) τραγούδια. Περιμένω και την απάντηση του maxx στην κουβέντα μας. Αλλά θεωρώ ότι σε μεγάλο βαθμό επαφίεται στην κρίση του καθενός και δεν νομίζω ότι είναι πρακτικό να μπούνε «γραπτοί κανόνες».

[ΘΑΝΑΣΗΣ]

ΛΙΓΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ :
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ Ο ΒΑΡΚΑΡΗΣ Ο ΣΕΡΕΤΗΣ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΑΠΟΜΙΜΗΣΗ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΙΑΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ " ANTONIO VARGA HEREDIA " .
Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΧΤΕΙ ΣΕ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΣΚΟ ΠΟΥ ΧΩΡΟΥΣΕ ΤΟ ΠΟΛΥ 3.30 ΛΕΠΤΑ .ΠΑΛΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΠΛΑΚΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΝΟΜΙΖΩ ΓΥΡΟ ΑΠΟ ΤΟ 1930

[max]

Παιδιά για να ξεκαθαρίσω κάποια πράματα.

Από την αρχή το σκεπτικό για να κάτσω να αρχίσω να φτιάχνω αυτή η σελίδα (κ το θυμάμαι σαν πολύ ευχάριστη ασχολία, γιαβάς γιαβάς βραδάκι συνήθως αμέσως μετά από δουλειά στην ταβέρνα τη Φάκα-όταν δεν συνεχίζαμε τη βραδυά ) ήταν να γίνει μια σελίδα στην οποία θα συγκεντρωθούν κάποια στοιχεία και τραγούδια που σπάνια βρίσκεις στο internet. Τύχαινε πχ να πάω σε ένα κουτουκάκι να ακούσω για πρώτη φορά ένα κομμάτι που μάρεσε πολύ και ύστερα να ψάχνω για εβδομάδες μέχρι να το βρω να το ακούσω από την αυθεnτική του εκτέλεση.

Πιστεύω ότι αυτό το πράμα με τη σελίδα πλέον είναι πολύ όμορφο που μπαίνει κάποιος κ ρωτάει : 'Ρε παιδιά ποιανού είναι αυτό με τους τάδε στίχους' και τσουπ μπαίνει κάποιος άλλος κ όχι μόνο δίνει πληροφορίες αλλά το ανεβάζει κιόλας!

Κ για να έρθω στο θέμα μας, δεν πρόκειται ποτέ να μπουν ταμπέλες ούτε να υπάρξουν αυστηρές απαγορεύσεις και 'κυρώσεις' σε κάποιον αν ανεβασει Χιώτη ή Νταλάρα. Απλά νομίζω είναι σε όλους (ή σχεδόν σε όλους ) κατανοητό ότι είναι πιο όμορφο να υπάρχουν οι αυθεντικές εκτελέσεις . Τώρα μπορεί και κάποιος να θέλει να ανεβάσει κάτι σε εκτέλεση πχ του Τσέρτου γιατί του άρεσε πώς παίζει πχ το μπουζούκι ή γενικά η ενορχήστρωση .Δε θα του βάλει κανείς 'χέρι' (από εμάς τους admins). Άν του αρέσει από την άλλη ο Νταλάρας που τραγούδησε Τσιτσάνη όπως λέει κ ένας άλλος φίλος πιο πριν μάλλον θα πρέπει να πάει κάπου αλλού να αναζητήσει, δεν νομίζω ότι γενικότερα θα βρει αυτό(το ύφος , το στυλ) που ψάχνει σε αυτή τη σελίδα.

Το θέμα για μένα δεν έιναι να φτάσουμε τα 10000 τραγούδια, ας υπάρχουν λίγα και καλά. Επίσης πολύ καλή ιδέα ήταν φτιαχτεί κάτι αντίστοιχο για παραδοσιακά κλαρίνα κλπ με το σκεπτικό ότι πάλι όλα αυτά βρίσκονται σπάνια και γενικά υπάρχει και άγνοια.Νομίζω ότι θα μάθουμε κ πολλά πράματα μέσα απ'αυτό. Πχ ασχολούμαι τόσο καιρό με το ρεμπέτικο αλλά δεν ξέρω τίποτα για κλαρίνα κλπ ούτε για καλλιτέχνες ,ούτε ιστορικά στοιχεία ούε καλά καλά τους ρυθμούς (πχ μαντηλάτος κλπ).Πιστεύω ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρον.

Από την άλλη δεν θα μπει πχ κατηγορία Καζαντζίδης. Θα μου πεις ότι έχει τραγουδήσει εκατοντάδες τραγούδια μέχρι και ποντιακά που τα βρίσκεις κι αυτά δύσκολα. Αλλά τι να κάνουμε ρε παιδιά πιστεύω ότι ξεφεύγουμε πολύ μετά και γίνεται υπερβολή.

Νομίζω ότι ήμουν σαφής και έγιναν κατανοητά κάποια πράγματα για το τι σκεφτόμαστε για αυτή τη σελίδα.

[vacondios]

1. Άλλο Ινδικό και άλλο Ανατολίτικο. Δε νομίζω,

Από εδώ και στο εξής ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΡΟΣ. Υπάρχουν ένα σωρό τραγούδια ανατολίτικου στύλ που είναι 1000% Ελληνικά. Το πιο τρανταχτό παραδειγμα είναι οι αμανέδες

2. Οτι έχει γραφεί μετά το 50 και μοιάζει ινδικό, τότε είναι ινδικό, ενώ αν γράφτηκε πριν το 50 δεν είναι. Τέτοιου είδους χρονικοί διαχωρισμοί είναι μάλλον απλοϊκοί. Είναι γνωστή για παράδειγμα η προπολεμική δικαστική περιπέτεια του Περιστέρη που κατηγορήθηκε (και αθωώθηκε) για κλοπή της μουσικής στο τραγούδι "Ο Αντώνης ο βαρκάρης" (εκ δυσμών βέβαια η κλοπή εδώ και όχι εξ ανατολών, αλλά η ουσία παραμένει: Τέτοια φαινόμενα υπήρχαν από τα πρώτα χρόνια που άρχισε η καταγραφή της μουσικής σε δίσκους και εντάθηκαν τη δεκαετία 50-60).

Τελικά τί κακό είναι αυτό με εσένα? Όποιος διαθέτει πλεούμενο πρέπει να είναι αλλοδαπός? Ο Καιξής Ινδός και τώρα ο βαρκαρης Ισπανός? Λοιπόν άκου για να μαθαίνεις: Υπήρχε ένα Ισπανικό τραγούδι που λεγόταν "Αντόνιο βάρκας χερέδια" που τα λόγια του περιέγραφαν την ιστορία του "Αντώνη του βαρκάρη" Λοιπόν οι Περιστέρης και Οικονόμου (εαν ηταν ο Περιστέρης και όχι κανένας Μάρκος) πήραν την ιστορία και έγραψαν ελληνικους στίχους και ελληνικότατη μουσική και προέκυψε αυτό το τραγούδι. Για αυτό ήταν τελείως αβάσιμη και δεν είχε καμιά τυχη η αγωγή που κίνησε ο Ισπανός δημιουργός του "Αντόνιο" Η δική μου διαφωνία είναι ότι ο ταυρος δεν ήταν καθόλου άκαρδος. Απλώς το κακόμοιρο το ζώο προσπαθούσε να σώσει τη ζωή του.

3. Ένα δίστιχο από τον Πρεζάκια το Δελιά:
"Τίποτα δε μ' απόμεινε στον κόσμο για να κάνω
αφού η πρέζα μ' έκανε στους δρόμους να πεθάνω"
Όπως και να τους πεις αυτούς τους στίχους "κέφι και αισιοδοξία" ΔΕΝ αποπνέουν. Και εν τέλει το τραγούδι δεν περιγράφει το προσωπικό του δράμα, αφού γράφτηκε προτού ο ίδιος πέσει στην πρέζα. Είναι μάλλον προφητικό.

Όχι μόνο αυτό το δίστιχο αλλά ολόκληρο το τραγούδι περιγράφει ένα δράμα. Εγώ πιστεύω το προσωπικό του. Δεν ξέρω πότε έγραψε το τραγούδι ούτε πότε "άρχισε το βελόνι και το κορμί του άρχισε σιγά σιγά να λιωνει" για να έχω στοιχεία να σε πείσω. Εαν έχεις εσύ λεπτομερείς χρονολογίες please δώσε τις.
Πλην όμως ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος σε ελαφρύ και κεφάτο χασάπικο σε εμένα τουλάχιστον εμπνέει πολυ κέφι. Φαντάσου ένα τραγούδι με παρόμοια ιδέα την εποχή της "κλαψούρας" Ποσα βυτιοφόρα θα χρειαζόντουσαν για να μην μας πνίξουν τα κλάματα του Καζαντζίδη?

Υπάρχουν πολλά γνήσια ελληνικά ρεμπετικα τραγούδια σε "βαρειά ζεϊμπεκιά" πλην όμως το μεράκι που είναι δοσμένα τα κάνει να ξεχωρίζουν από τις Ινδοκλαψούρες

[bill1961]

Περί του αμανέ μην είσαι και τόσο σίγουρος, αφού στη μεν Ελλάδα κυνηγήθηκε ως ανατολίτικος στη δε Τουρκία απαγορεύτηκε με νόμο ως ελληνικός. Σύμφωνα δε με τον Κηρομύτη στην Ελλάδα τραγουδιόταν ο αμανές πολύ πριν έρθουν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες. Υπάρχουν δε μελέτες που αποδεικνύουν ή προσπαθούν να αποδείξουν την αρχαιοελληνική καταγωγή του μανέ.
Ινδός ο ένας και Ισπανός ο άλλος, αυτά είναι δικοί σου χαρακτηρισμοί. Συ είπας και όχι εγώ. Διάβαζε με περισσότερη προσοχή αυτά που γράφω και μη παραφράζεις καταπώς γουστάρεις. Μήπως θα βαφτίσεις και το Μπάτη Αμερικάνο (αν και ο ίδιος προτιμούσε το γαλλικό Ζωρζ Μπατέ) επειδή στο τραγούδι του "Θελω να γινω Μπουφετζης", η μουσικη προέρχεται από το Αμερικάνικο τραγούδι με γκόσπελ ρίζες "So dry I am"?
Όσον αφορά τα περί Δελιά, τα αναφέρει ο Κηρομύτης που μαζί με το Στράτο και το Γενίτσαρη προσπάθησαν μάταια να τον σώσουν. Και κάπου διάβασα ότι υπάρχει ηχογράφηση από το 1910 με τον Κωστή, ενός τραγουδιού με τίτλο "Από τότε που άρχισα". Δεν παίρνω όρκο γι' αυτό το τελευταίο, αλλά αν έχει κανείς πληροφορίες ή ακόμη καλύτερα το τραγούδι...

Α, και λίγοι στίχοι:

...Σκλάβα μέσα στο κελί της κλαίει και θρηνεί
και ζητάει τη λευτεριά της (ΚΑΪΞΗΣ)

...κάστρα θα γκρεμίσω μα δε θα σ' αφήσω
σκλάβα του μαχαραγιά (ΖΑΪΡΑ)

Βγάλε συμπεράσματα.

Κι' αν όπως λες η ΖΑΪΡΑ είναι ινδικό τραγούδι, τότε "η μικρή του καμηλιέρη" (1949) τι είναι;

Προφανώς "Αραπίνα από τ' Αλγέρι", σωστά?