ΞΕΠΕΣΜΟΣ

[Thwdwris]

Thwdwris έγραψε:

Κατα την γνωμη μου, οι παλιοτεροι πηρανε ολα τα μυστικα, κολπα και κουρδισματα που γνωριζανε μαζι τους στο ταφο. Οπος και οι παλιοι οργανοποιοι σαν τον Ζωζεφ για παραδειγμα.


Ευκαιρος εγραψε:
και τελικά το ζουμί της όλης υπόθεσης είναι αυτό. Αυτή είναι η αντίληψη που έχουν οι άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από λαϊκή μουσική, από ταβέρνα και οτιδήποτε σχετικό...
Το μυστικό των παλιών φίλε μου, δεν ήταν τεχνικής φύσεως. Ούτε τα κουρδίσματα δηλάδή ούτε μυστικά και κόλπα περίεργα.....Όσα υπήρχαν τότε υπάρχουν και τώρα. Όλοι οι μεγάλοι παίχτες έχουν τα δικά τους κόλπα και αυτό θα γίνεται πάντα. Και στο μέλλον.
Το βασικό συστατικό των παλιών (αλλα΄και των νέων καλών λαϊκών μουσικών) είναι ότι παίζανε και τραγουδάγανε επειδή γουστάρανε, επειδή θέλανε να ευχαριστήσουν τον κόσμο και την παρέα τους γιατί ήταν μερακλήδες! και γι αυτό ακριβώς παίζανε όπως γουσταρανε χωρίς να κάθονται να βάζουν τα mp3 στη αργή αναπαραγωγή για να ανακαλύψουν κρυμμένα μυστικά......


Φιλε Ευκαιρε, αναφερες οτι οσα υπηρχαν τοτε, υπαρχουν και τωρα. Εγω ακομα αναρωτιεμαι γιατι δεν βγαζουνε μετα τοσα χρονια τραγουδια τις ιδιας η καλυτερις ποιοτητας? Τουλαχιστον καλυτερα εφοσαν εχουμε προχορισει τοσο πολυ!!! Τοσο καλοι ειναι που συνεχιζουναι να σφαζουναι τις τρομερες συνθεσεις που μας αφησανε επειδη δεν ειναι τοσο ικανει να δημιουργησουνε δικα τους. Και εφοσων υπαρχουνε και γνωριζουνε τα κουρδισματα οι σημερινοι, για πιο λογο να ασχολουνται με τις παλιοτερες ηχογραφισεις? Δηλαδη ενας σαν και μενα που δεν ξερει απο μουσικη μπορει με αυτο το κολπο τις γρηγορης κονομας να παρει ετοιμα τραγουδια και να τα κανει οπος γουσταρει, και ας ξερει δηθεν τους δρομους και τροπος παιξηματος.

Δυστιχος αυτα τα ατομα χανουνε τοσοι ενεργια και ωρα και δεν συγγεντρονονται σε δικες τους δημιουργιες. Φανταζεσαι που θα ειμασταν αν ο Τσιτσανης η ο Μαρκος για παραδειγμα εκτελουσανε ΜΟΝΟ σε νεοτερες ηχογραφισεις αυτα που ειχαν βγει σε δισκους πριν? Και αν για παραδειγμα ζουσε σημερα ο Τσιτσανης και εδεινε μαθηματα σε μπουζουκι, θα πηγαινανε να μαθουνε απο τον Τσιτσανη η σε εναν νεοτερο? Φυσικα στον Τσιτσανη!! Αλλα γιατι??? Εφοσον Όσα υπήρχαν τότε υπάρχουν και τώρα οπος αναφερες, γιατι να διαλεξουνε τον Τσιτσανη? Εφοσον υπαρχουνε και σημερα οσο υπυρχαν και τοτες τη σημασια να εχει πιον θα διαλεγανε. Αλλα ομος εχει και ξερουνε γιατι!!

Πολλοι κατα την γνωμη μου λενε και πιστευουνε οτι και σημερα γνωριζουνε τα κουρδισματα και τους δρομους κλπ αλλα δυστιχος τα αυτακια μας ακουνε το αντιθετο και η αληθεια ειναι οτι συνεχιζουνε να ασχολουνται με δημιουργιες αλλονων. Γιατι??? Μηπος δεν εχουνε μερακι? Μηπος δεν αγαπανε το τραγουδι? Δεν μπορω να πω αυτο. Πιστευω οτι και τα νεα ατομα που ασχολουνται με τα τραγουδια εχουνε πολυ αγαπη και μερακι για το τραγουδι και οχι μονο οι παλιοτεροι, αλλα ομος, ειναι μερικα πραγματα κατα την γνωμη μου που με την αγαπη και μερακι μονο δεν μαθαινεις. Αν δεν υπαρχει ενα χερακι να σε οδηγισει και να γνωριζει πραγματικα, δεν προχορας. Και εφοσον Όσα υπήρχαν τότε υπάρχουν και τώρα οπος αναφερες, θα μπορουσαμε να τρεξουμαι σε ενα Ωδειο να μαθουμαι να παιζουμε σαν τον Μαρκο για παραδειγμα. Αλλα γνωριζεις και εσυ πολυ καλα οτι δεν γινεται αυτο.

Τελικα πιστευω κατα την γνωμη μου οτι οι σημερινοι δεν γνωριζουν και δεν ξερουν να παιξουν οπος οι παλιοτεροι και με ενα πιο απλο τροπο προσπαθουν να φερουνε τα πραγματα καπος κοντα. Αυτα λενε τα αυτακια ενος που δεν ξερει τελιος τιποτα απο μουσικη. Αλλα ομος, οπιος εχει αυτια ακουει!!!

Ναστε καλα

[Εύκαιρος]

Κόλπα και "μυστικά" υπάρχουν και τώρα όπως είπα. Πάντα θα υπάρχουν. Όλοι οι μεγάλοι παίχτες έχουν τα δικά τους. Πχ ο Γκολές.
Και στα χρόνια του Μάρκου υπήρχαν τα ωδία. Για να μάθεις μπουζούκι όμως δε θα πας στο ωδείο, θα πας στη ταβέρνα. Τώρα όπως και τότε, τη λαϊκή μουσική τη μαθαίνεις στη ταβέρνα, στα γλέντια κτλ όχι στα ωδεία (προσοχή δεν λέω πως είναι άχρηστο το ωδείο! )

Το θέμα δεν είναι τεχνικής φύσεως. Δηλαδή η ποιότητα των τραγουδιών δεν έπεσε επειδή χάθηκαν τα μυστικά και τα κόλπα. Υπάρχουν άλλες παράμετροι....

Γενικά συμφωνώ βέβαια μαζί σου πως η ποιότητα του σημερινού λαϊκού τραγουδιού (που πρέπει να το ψάξεις με φακό γι ανα το βρεις) σε σχέση με την "ρεμπέτικη εποχή" είναι ανύπαρκτη.

[ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ]

ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ, ΜΑΖΩΝΑΚΗΣ , ΒΙΣΣΗ και οι όμοιοι τους με τις Τατιάνες.

Ρε φίλε Billara έχεις δίκιο το ψωμάκι τους βγάζουν τα καημένα τα παιδιά, με πολύ κόπο και ιδρώτα.Τώρα σε πόσα μεταφράζεται αυτό το ψωμάκι δεν φτάνει το μυαλό μου να το υπολογίσω.Και δεν είναι ότι με ενοχλεί το πόσα βγάζουν αλλά ο τρόπος που τα βγάζουν.Δε συμφωνείς ότι δεν έχουν σχέση με τη μουσική αλλά με επιχειρήσεις χειρίστου είδους και ότι είναι κατασκευάσματα ενός τρισάθλιου κατεστημένου , που θέλει μη σκεφτόμενα άτομα για υποχείριά του για να περνάνε καλά όλοι οι σχετικοί ;
Η πραγματική μουσική έχει ξεσηκώσει καταπιεσμένους, έχει ρίξει τυραννικές εξουσίες.Αυτό το πράγμα που προωθεί αυτό το συνάφι τι μπορεί να προσφέρει σ΄αυτόν τον κόσμο που δεν είναι όπως έγραψες. Έχει εξίσου σοβαρά προβλήματα με εκείνα των χρόνων του ρεμπέτικου απλά είναι άλλης μορφής. Έχουν καταφέρει όμως να μας πείσουν ότι περνάμε καλά , ότι πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που έχουμε μια δουλειά (όσοι έχουμε οι άλλοι να πάνε να......) κι ας δουλεύουν οι περισσότεροι από νύχτα σε νύχτα.Αυτή είναι ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ!!!!
Ακόμα έκαναν τους δεκαοχτάρηδες (αλίμονο) να μην πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι για να βελτιωθεί αυτός ο κόσμος.
Για να τελειώνω λοιπόν σου λέω οτι συνειδητά εγώ δεν τα ακούω αυτά τα καλά τραγούδια που τα δημιούργησαν άτομα με τον υπολογιστή τους στο Κολωνάκι με τη Φιλιππινέζα να τους σερβίρει το καφεδάκι τους . Ευχαρίστως θα άκουγα τα τραγούδια της Φιλιππινέζας που κάτι θα έχουν να μας πουν.

ΤΟ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.

[karaven]

Αν δεν ηταν ο Νικολαϊδης στα τελη της δεκαετιας του '60 και αρχες του '70, με τις επανεκτελεσεις του, σημερα θα ακουγαμε Κλειω Δεναρδου, Τερη Χρυσο, Τζων Τικη και δεν συμαζευεται. Κι ο Νταλαρας, οπου ναναι, μας τελειωνει. Ο Νικολαϊδης τουλαχιστον, εζησε και απεθανε σαν ρεμπετης, και σας το λεω αυτο απο πρωτο χερι. Και να πω και κατι αλλο, προτιμω να ακουω τον Νικολαϊδη απο το να ακουω την καθε λογης μαϊμου των τελευταιων 25 χρονων. (Βλεπε Λεμπεση, Δημητριανακη,Ξηνταρη, Κορακακη, και τον μεγα βλαχορεμπετη Γκολε. Ας με "συγχωρησουν" μερικοι που δεν τους αναφερω!) Ουτε μπουζουκι ξερει κανεις απ αυτους κι ασε που κινδυνευουν να παθουν καρκινο του λαρυγγα προσπαθωντας να μιμηθουν τον ΜΑΡΚΟ
Βρε ουστ !!!

Οσο για τις επανεκτελεσεις γενικως, προτιματε να ακουσετε τις "Βεργουλες" απο τον Λεμπεση ή απο τον Μπιθικωτση?

ΕΠΑΝΕΚΤΕΛΕΣΤΕ, αλλά με ΦΑΝΤΑΣΙΑ !

[Εύκαιρος]

σωστά τα λες Καράβεν. Αυτό ήθελα να τονίσω γι ατον Νικολαΐδη!
αλλά μην τα κάνεις μαντάρα! ο Γκολές τουλάχιστον είναι άξιος (και λίγα λέω) συνεχιστής της πάστας! ΜΕΓΑΛΟΣ παίχτης και ακόμη πιό ΜΕΓΑΛΟΣ τραγουδιστής!!! αλλά ακόμη πιο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ, ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΑ ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΛΚΟΥ και τον κατακρίνεις ΑΔΙΚΑ (με κεφαλαία! )


τεσπα την παρατάω την κουβεντα....

[Preacher]

Να θυμίσω σε όλους όσους καταφέρονται ενάντια σε Λεμπέση, Γκολέ, Ξηντάρη, Κορακάκη (που δεν μου αρέσει καθόλου), Τσέρτο (που επίσης δεν μου αρέσει) Δημητριανάκη και λοιπούς ότι τουλάχιστον αυτοί τραγουδάνε ρεμπέτικο και παίζουν με το ξύλο και όχι με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας και του ηλεκτρισμού... καλή είναι η κριτική σε σχέση με το πως παίζει ο καθένας και με το πως τραγουδάει αλλά η σύγκριση όλων ανεξαιρέτως αυτών και μερικών άλλων ακόμα με γυφτοσκυλάδικα, λαϊκοτσιφτετέλια και νεολαϊκοπόπ νομίζω ότι είναι ατυχέστατη... χίλιες φορές ο μονότονος Λεμπέσης και ο θέλω να γίνω Μάρκος στη θέση του Μάρκου Δημητριανάκης παρά ο/η κάθε τραγουδιστής συνθέτης στιχουργός προϊόν εμπορίου και μάλιστα πολύ φτηνού. Τι να συγκρίνουμε ρε παιδιά τώρα? Ο Δημητριανάκης μου έπαιξε το 'να πάψεις πια το στόμα σου' του Μάρκου και ο Λεμπέσης τον 'αίτιο' (παραδοσιακό Λέσβου) και στα συνήθη ''ρεμπετάδικα", μπουζούκια (με ένα ηλεκτρικό μπουζούκι) η πίστες ή σκυλάδικα ή οτιδήποτε άλλο μαγαζί δεν ξέρανε ή δεν ήθελαν να παίξουν τις βεργούλες!!! (προφανώς δεν συνάδει το τραγούδι με το πνεύμα της σημερινής εποχής και της σημερινής ''ψυχαγωγίας'' - ακούς εκεί μ'αυτά τα χέρια σου τα δυο σκάψε τη γη βαθειά να μπω-τραγούδια είναι αυτά?? θα πρέπει να σκέφτηκαν οι ευρηματικοί καλιτέχνες στα μαγαζιά όπου ζήτησα το κομμάτι και προχώρησαν στο καταπληκτικό άσμα ...κι εσύ θα με γυρεύεις μέχρι και στην Κίνα.....!!!)
Υ.Γ.
Εύκαιρος έγραψε:
Φίλε μου δεν υπάρχει θέμα πιστότητας των πρώτων εκτελέσεων, απλά ο άνθρωπος είναι θλιβερός σε όλους τους τομείς. Όπως είπες είναι μονότονος και βαρετός και πουλάει και ρεμπετο-μαγκιά (; ).....και εννοείται πως είναι στο σκουπιδορεύμα, στο....ρετρο-σκουπιδορεύμα..... ότι πρέπει δηλαδή για χαϊβάνια σαν τον βλάκα από πάνω που με έβρισε.
Βέβαια υπάρχουν και πολύ χειρότεροι όπως πχ ο Τσέρτος.....
Εννοείται πως προτιμώ να περάσω μια βραδιά στον Ζαγοραίο ή στον Ρεπάνη παρά στο Λεμπέση. Αυτοί οι δύο δεν ήταν ποτέ αγαπημένοι μου, αλλά σε σύγκριση με τον Λεμπέση έχουν κάποια σχέση με τη λαϊκή μουσική

Φίλε Εύκαιρε θα συμφωνήσω με το μονότονος και ίσως και με το βαρετός αλλά θα διαφωνήσω και για τη ρεμπετομαγκιά και για το ρετρό-σκουπιδορεύμα (και φυσικά χαϊβάνι δεν θεωρώ τον εαυτό μου και φυσικά δεν μου αρέσει να με αποκαλλούν έτσι και οι άλλοι). Αν θεωρείς ρετρό σκουπιδορεύμα μια ορχήστρα που αποτελείται από βιολί τζουρά μπουζούκι (έστω και τετράχορδο) κιθάρα (όχι ηλεκτρική) ακορντεόν μπαγλαμά και τζουρά που παίζει αξιοπρεπέστατα και λέει τραγούδια παραδοσιακά και ρεμπέτικα ΄τότε πάω πάσο. Ανεξάρτητα από το αν σου αρέσει ο τρόπος που τα λέει το σχήμα δεν μπορείς να θεωρήσεις σκουπίδια και ρετρό τα παραδοσιακά ή τα σμυρνέϊκα ή τα ρεμπέτικα ή ακόμα και τα λαϊκά που λέει...Κάνε τη σύγκριση με αυτά που μας κατακλύζουν καθημερινά και θα καταλάβεις τι εννοώ.... Τέλος πάντων η κουβέντα για κάθε ερμηνευτή είναι μεγάλη και με αρκετή δόση υποκειμενικότητας και σίγουρα δεν είναι το θέμα μας σε αυτό το ποστ.

[dkarantonis]

Γειά και χαρά σε όλους,
Όσον αφορά στην πολύ σημαντική κοινωνική και μουσική διάσταση του "Ξεπεσμού", συμφωνώ απόλυτα το φίλο Σπυρόπουλο που έθεσε με πολύ περιεκτικό τρόπο, κάτι που όλοι ήδη γνωρίζουμε (ή στη χειρότερη απλά υποψιαζόμαστε).
Αυτό που θα ήθελα να θέσω σαν ερώτημα είναι αν θα πρέπει αυτές τις σκέψεις (κοινωνικές και μουσικές) να τις μεταφέρουμε και σε ανθρώπους που καταναλώνουν αυτά τα 'σκουπίδια' ή όχι ('οσες φορές το έχω επιχειρήσει, με κοιτάζουν σαν 'αρειανό με πράσινες βούλες και τρία μάτια, όπως λέει και ο φίλος Preacher').
Επίσης, το από ποιά εκτέλεση ακούει κανείς ένα τραγούδι νομίζω ότι είναι θέμα προσωπικό. Σίγουρα θα επιλέξω την πρώτη εκτέλεση του Γ. Κάβουρα στο 'Κάθε βραδάκι με γελάς', παρά π.χ τον Γκολέ. Πλην όμως, αν το πετύχω από το Γκολέ, θα το ακούσω, γιατί πέρα και πάνω από την υποκειμενικότητα της εκτέλεσης, υπάρχει η τεράστια και αντικειμενική αξία του τραγουδιού (σίγουρα μιλάμε για εκτελέσεις που σέβονται -κατά το δυνατό- και δεν αλλοιώνουν το τραγούδι).
Πάντως, για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα, πιστεύω ότι και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που επανεκτελούν εκπληκτικά, με μεγάλο σεβασμό και αγάπη, τα ρεμπέτικα και παραδοσιακά άσματα, απλά βρίσκονται (κατ' επιλογήν ή όχι) στην αφάνεια και παίζουν στα διάφορα, ανά την Ελλάδα, κουτουκάκια.