Πρόσφατο κείμενο Αλκιβιάδη Μαύρου

[Mistakidis]

Φίλε ΄Αλκη

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω τελείως με το κείμενο σου.
Θεωρώ ότι η μουσική γενικότερα και όχι μόνο το ρεμπέτικο είναι ΜΟΝΟ τρόπος επικοινωνίας. Ο καλός και ενημερωμένος ακροατής είναι εξ ίσου σημαντικός με τον καλό παίκτη.Οι καλύτερες βραδυές ξέρεις πολύ καλά ότι γίνονται όχι όταν παίζουμε εμείς καλά αλλά όταν έχουμε καλούς ακροατές. Τα λέω όλα αυτά γιατί απ την εμειρία που έχω γνωρίζοντας αρκετά απ τα παιδιά των φόρα είναι όλοι τους τουλάχιστον καλοί ακροατές.

Φυσικά και στο πως την βρίσκουν όταν παίζουν όλοι μαζί δεν μου πέφτει κανένας λόγος.Μην σου πω ότι τους ζηλεύω κιόλας.Δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν. Έτσι ακριβώς είμαι και γω σε σχέση με τον χορό.Χορεύω άθλια και το ξέρω. Άν μου ρθει όμως θα το κάνω κι ασ είμαι σαν αρκόυδι.ΔΕν με νοιάζει.
Το ζητούμενο πάντα είναι η μέθεξη. Ο τρόπος με τον οποίο αυτή επιτυγχάνεται διαφέρει σε κάθε περίπτωση.
Έχεις πάει ποτέ στα αναστενάρια; Οϋτε καλές φωνές έχουν ούτε "καλές" μουσικές,κι όμως φτάνουν σε τέτοια ψυχική ανάταση που μπαίνουν και πατάνε στην φωτιά.Αυτή την σημασία έχουν για μένα αυτές οι συγκεντρώσεις είτε είναι μεγάλες είτε μικρές. Να δώσουν σ όλους τους παρεβρισκόμενους την δύναμη να περπατήσουν στην φωτιά.Και η φωτιά για τον καθένα είναι διαφορετική.

Σχετικά με την στείρα γνώση να σου πώ πως πολλές φορές χρειάστηκα βοήθεια σχετικά με στίχους συνθέτες κτλ γιατί εγώ δεν θυμάμαι τίποτα,και την είχα σε χρόνο dt.
Θα συνεχισω κάποια άλλη φορά.

Πάντα φιλικά και καλοπροαίρετα..

[Alcibiadis]

Φίλε ΄Αλκη

Ο καλός και ενημερωμένος ακροατής είναι εξ ίσου σημαντικός με τον καλό παίκτη.

Παρ' ότι διαφωνούμε συνολικά, θα συμφωνήσω απόλυτα στο συγκεκριμένο σημείο...
Όμως, τι σημαίνει καλός ακροατής;;

[colectorgram]

Αγαπητοι εν Χριστω (η διαβολω) συνφορουμητες οπως παντα η αληθεια ειναι καπου στη μεση!!!Το να ξερεις συνθετες,ημερομηνιες θανατου,και το αγαπημενο φαγητο του Μαρκου και να μην μπορεις οχι να παιξεις ενα τραγουδι καλα αλλα ουτε να κουρδισεις δεν τιμα το μερακι σου.απο την αλλη να γαζωνεις στο οργανο και να μην ξερεις ποιος εγραψε τη Φραγκοσυριανη η να λες η ''Γυφτοπουλα'' της Γλυκεριας παλι δεν δειχνει αγαπη και σεβασμο!! Ας σεβομαστε λοιπον και αυτους που παιζουν και αυτους που ψαχνουν!!Ολοι θα ημασταν ευτυχισμενοι αν τα'χαμε και τα δυο!!!! Μεχρι να (και αν το) καταφερουμε ας περναμε καλα,καθεις οπου εταχθει!!!

[ΔΗΜΑΚ]

Αν κατάλαβα καλά το κείμενο του Αλκη μάλλον δεν αναφέρεται σε κάποιου είδους κριτική στο τρόπο με τον οποίο κάποιος τη "βρίσκει", αλλά στο πόσο εύκολα όταν προσπαθούμε να τη "βρούμε" , στην πραγματικότητα μετατρέπουμε μια μουσική συνεύρεση σε πεδίο ανταγωνισμού. Προσωπικά το έχω ζήσει αρκετές φορές.

Αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι η μουσική έκφραση είναι προνόμιο των "φτασμένων". Ίσα ίσα, που οι πιο τραγικές καταστάσεις συμβαίνουν σε συνευρέσεις ανταγωνιζόμενων "φτασμένων" και ανταγωνιζόμενων "ψαγμένων".Νομίζω ότι αν το να μάθεις να παίζεις είναι μια φορά δύσκολο, το να μάθεις να σιωπάς ή να δίνεις χώρο στην άλλη φωνή, το άλλο όργανο, στον "κακό παίχτη" που βγάζει το μεράκι του χωρίς να προσπαθείς να σκεπάσεις τα λάθη του, είναι δύο φορές δύσκολο!

Ο Δημήτρης πολύ σωστά τόνισε την τεράστια σημασία για τον "μουσικό" του καλού ακροατή.
Να συμπληρώσω ότι επίσης τεράστια σημασία έχει- για τον ίδιο το μουσικό- να είναι καλός ακροατής.
Όταν η συνευρέσεις γίνονται ανάμεσα σε "μουσικούς" που είναι και καλοί ακροατές το αποτέλεσμα είναι μαγικό!

Τα εισαγωγικά στο μουσικός τα έβαλα για να συμπεριλάβω όλους όσους μπορεί να συμμετέχουν σε μια μουσική συνεύρεση και όχι τους επαγγελματίες μουσικούς.

[mpletsas]

Φίλε ΄Αλκη

Ο καλός και ενημερωμένος ακροατής είναι εξ ίσου σημαντικός με τον καλό παίκτη.

Παρ' ότι διαφωνούμε συνολικά, θα συμφωνήσω απόλυτα στο συγκεκριμένο σημείο...
Όμως, τι σημαίνει καλός ακροατής;;

Για να μην απλώνεται πολύ η κουβέντα, καλό θα είναι ο Άλκης πρωτού καταπιαστεί με φιλοσοφικές ερωτήσεις, να καταδεχθεί να ασχοληθεί με προηγούμενα ερωτήματα που τέθηκαν. Θέλω να είμαι συγκαταβατικός.

[socrates]

Εχω την εντυπωση, οπως και ο Γιωργος Κουκος, οτι ο Αλκης δεν μπορει να εννοει την Κουρουτα 2007 γιατι εκει δεν θυμαμαι να υπηρχε ακκορντεον ή πολλα κρουστα, ή γενικως κακοφωνιες. Αλλωστε αυτο θα μπορουσε ευκολα να αποδειχτει γιατι μερικα μελη κατεγραψαν σε βιντεο πολλα απο τα μουσικα δρωμενα, αλλα θα ηταν καλυτερο να μας πει ο ιδιος ο Αλκης ποια μουσικη συνευρεση τον ενωχλησε τοσο πολυ ή τελως παντων τον ελυπησε η ανισοροπια μεταξυ θεωριτικης γνωσης και τεχνικης καταρτησης.
Γενικα εχω να παρατηρησω οτι η τεχνικη των οργανων δεν παει ποτε πισω, παντα ανεβαινει και αυτο μαλλον ειναι ιστορικος νομος εξελιξεως. Αλλα θελω να προσθεσω οτι ακομα και αν προκειται για οντως κακα παιξηματα και κακοτραγουδισμενα ασματα, ολες αυτες οι μουσικες ζημωσεις μας χρειαζονται. Χωρις αυτες να συμβαινουν στην κοινωνια, δεν παραγεται ποτε ο μεγαλος βιρτουοζος. Το οτι εχει υπαρξει Τσιτσανης, Χιωτης και Μπεμπης στο μπουζουκι, το χρωσταμε σε ολους τους ανωνημους κακους, μετριους και καλους μπουζουξηδες που προυπηρξαν ή συνυπηρξαν με αυτους.

[teris67]

Επιτρέψτε μου και μένα, σ' ένα νέο μέλος, μια γνώμη επ' αυτού. Δυστυχώς "ξερόλες", με την κακιά έννοια της λέξης, υπάρχουν στο χώρο του ρεμπέτικου, όπως άλλωστε και σ' άλλα όχι σύγχρονα είδη μουσικής. Και είναι δυσάρεστο (για να μην πω εξοργιστικό) όταν προσπαθούν να το παίξουν γνώστες και να παίζουν (άσχημα και να τραγουδούν παράφωνα) άγνωστα για τους υπόλοιπους κομμάτια, έτσι για να κάνουν το κομμάτι τους. Σαφώς τότε δεν πρόκειται για καμία μέθεξη, πρόκειται απλώς για ... ψώνιο.
Όμως, όταν μια παρέα μαζεύεται για να χαρεί από κοινού ο ένας τον άλλον και την κοινή αγάπη για ένα είδος μουσικής, τότε μάλλον δεν χωρούν κριτήρια ορθοφωνίας και άρτιου παιξίματος. Βέβαια, αν προσπαθεί ο καθείς να ερμηνεύει σωστά ή και να σιωπά όταν είναι ν'ακουστεί για λίγο κάποιος με καλύτερη φωνή, ακόμη καλύτερα. Θα συμφωνήσω απόλυτα και με τον colectorgram.
Προσωπικά, έχω συμμετάσχει σε μερικές τέτοιες μαζώξεις, ιδιαίτερα όταν ήμουν πραγματικά αρχάριος στο τρίχορδο, και μπορώ να πω ότι τις χάρηκα ιδιαίτερα (παρά κάποιους ξερόλες που συμμετείχαν) κι έμαθα απ' αυτές. Όλα αυτά είναι καλά, ακούγονται δεν ακούγονται σωστά, αρκεί να έχουν βάση στην αγάπη της παρέας και στην ταπεινή και χωρίς διάθεση επίδειξης όρεξη για αυτή τη μουσική που μας λείπει τόσο στη σύγχρονη Ελλάδα.
Στην Ελλάδα που έχει καταντήσει το βασίλειο του σκυλάδικου και της κακογουστιάς. Και υπ' αυτό το πρίσμα, καλοδεχούμενοι όσοι αγαπούν το ρεμπέτικο, ξέρουν δεν ξέρουν, αρκεί να γλυτώσουν απ' τη λαίλαπα του σκυλάδικου!