Άσχετο, αλλά φταίει μιά ευαισθησία που παθαίνω, όταν κάποιες παλιότερες γλωσσικές εκφράσεις χρησιμοποιούνται με τρόπο παραφθαρμένο και διαφορετικό από το νόημά τους. Μιά από αυτές τις εκφράσεις είναι και τα "συχαρήκια", που χρησιμοποιείται ευρέως (αυτός ο ευρέως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις θα τον βρεις από κάτω) σαν λαϊκότροπη εκδοχή της λέξης "συγχαρητήρια".............Τα συγχαρηκια μου και παλι για το player...
Όμως είχε τύχει μικρός να διαβάσω ένα λογοτέχνημα -δε θυμάμαι ποιό- που διαδραματιζόταν σε κάποιο νησί. Εκεί υπήρχε μιά σκηνή, όπου γύριζε ο ναυτικός μετά από πολλά χρόνια, και ο μικρός ήρωας έτρεχε να ειδοποιήσει την μάνα του "γιά να πάρει τα συχαρίκια", όχι δηλαδή για να τη "συγχαρεί" αλλά για να πάρει το φιλοδώρημα για τη χαρμόσυνη είδηση που πρώτος αυτός της έφερνε. Αυτό το φιλοδώρημα είναι και τα συχαρίκια.
Για να να το επιβεβαιώσω αυτό έκανα και μιά βόλτα στη μηχανή αναζήτησης, που είναι γεμάτη από λήμματα με "λαϊκές" χρήσεις της λέξης , αντί γιά τη λέξη "συγχαρητήρια" , αλλά βρήκα και αυτό εδώ
http://www.livepedia.gr/index.php?title ... 4%CE%B1%29
όπου τα "συχαρίκια" ερμηνεύονται ως "δώρο ή φιλοδώρημα στον πρώτο που έφερε ευχάριστη είδηση" .
Ειρωνικά επίσης η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην περίπτωση κακόβουλου κουτσομπολιού, όπου κάποιος λχ φέρνει σε κάποιον την είδηση ότι είδε τη γυναίκα του με άλλον κλπ, για να πάρει τα συχαρίκια κι αυτός...
Αυτά σχετικά με τα "συχαρίκια". Επ' ευκαιρία, υπάρχουν κι άλλες εκφράσεις που έχουν καθιερωθεί ως λαϊκότροπες, όπως η "παραγγελιά" . Κι όμως, διαβάζοντας μιά συνέντευξη ή βιογραφία κάποιου παλιού και πολύ γνωστού μουσικού του λαϊκού - ρεμπέτικου τραγουδιού (και πάλι δεν θυμάμαι ποιού
) ,αυτός έλεγε ότι "τω καιρώ εκείνω" κανένας δεν έδινε παραγγελιές στην ορχήστρα, μόνο παραγγελίες δίναν όλοι, κι ότι η λέξη παραγγελιά καθιερώθηκε αργότερα, όταν το έλλειμμα πραγματικής λαϊκότητας των θαμώνων στα μαγαζιά έπρεπε να υποκτασταθεί με "λαϊκο" στυλ και τρόπο έκφρασης.
