Ακης Πανου - Θεε μου ΜεγαλοΔυναμε

[Σωτήρης]

Ο Μπαρμπερίου, απ' όσο μπορώ να ξέρω, είναι φίλος με τον Αινίτη. Αν μιλήσεις κάποια στιγμή μαζί του, ρώτησέ τον σε παρακαλώ, να δούμε τι θα πει για το ενδεχόμενο της "Φραγκοσυριανής". Επίσης για να είμαι πιο ακριβής, ο Αινίτης μου είπε, πως ο Αργυρόπουλος άκουσε τους στίχους από κάποιον στην Ιταλία, (άρα εδώ ίσως να κολλάει το σενάριο που λες), αλλά η μουσική δεν είχε καμία σχέση. Τη μουσική ισχυρίζονται πως "σένιαραν" στη "Φραγκοσυριανή" (αυτό το τσάμικο με το παραπάνω μέτρο)! Τώρα, οι απορίες σου περί "κατοχύρωσης", είναι εύλογες, αλλά δεν έχω απάντηση.
Το σενάριο Κοντογιάννη πάντως, "μπάζει νερά" μέχρι να βρεθεί η ηχογράφηση, η οποία όπως προείπα, όχι απλά αμφισβτείται από συλλέκτες, αλλά τυγχάνει μέχρι και ειρωνίας.
Ευχαριστώ πάντως για το ενδιαφέρον και η πρόσκληση-παράκληση για ανεύρεση κι άλλων πληροφοριών παραμένει ανοιχτή!

[ntouzenis]

Οκ θα τον ρωτησω και θα προσπαθησω να βρω αν υπαρχει ηχογραφηση απο το ραδιοφωνο αυτης της πρωτης -ας το πουμε- εκτελεσης.
Για τον Κοντογιαννη μην εισαι σιγουρος γιατι ξερει παρα πολλα και δε νομιζω να κανει τετοιο λαθος. Επειτα με το που εσκασαν μυτη τα 45ρια, εβγαιναν κατα χιλιαδες στη δεκ.'60. Εποχη 1976-77 εδω που μπαινοβγαινα σε καποιο ερασιτεχνικο σταθμο μεσαιων στη γειτονια μου, ειχε ο φίλος τούς δισκους σε μεγαλες χαρτινες κουτες απο Roll !! Μιλαμε για χιλιαδες κομματια !! Στα τζουκ-μποξ επισης αλλαζαν καθε βδομαδα τραγουδια και οι ταβερνιαρηδες εκαναν στοκ. Τα παλια ή τα πουλουσαν σε κανα παλιατζη ή τα βαζαν στοχο τα παιδια με τα αεροβολα και τα φλομπερ ... (ασε υπαρχει ιστορια και με 78ρηδες ...)

Αφου λοιπον δενει καπου το γλυκο με την Ιταλια, καπου θα βρουμε την ακρη ...

Απο κει και περα εχω να παρατηρησω τα εξης :
Αν το ασμα ηχογραφηθηκε εστω το 1964, ο Τσιτσανης δεν ειχε ακομα κυκλοφορησει τη "Λιτανεια", τραγουδι που μοιαζει στιχουργικα πολυ και μαλιστα εκει με τις καμαρες φτανουμε πια στην αντιγραφη !! Μαλιστα το τραγουδι παιζοταν στα παλκα απο τον πολεμο και μετα (νομιζω τοτε γραφτηκε) κατα κορον χωρις να εχει ηχογραφηθει !!
Οσο για τη μουσικη, στην εκτελεση αλα ζειμπεκικο, η εισαγωγη θυμιζει πολυ το "Ενα σφαλμα εκανα" που κι αυτο ειναι εκεινης της περιοδου 1960-62

Τελος εχω μια ηχογραφηση με τον Ιορδανη, οπου τραγουδανε διφωνια καποιοι και παιζει συνοδεια μπουζουκι ο Ιορδανης στην εκτελεση αλα τσαμικο. Το αρχειο λεει "Live Manchester 2003".
Δεν ξερω, υπαρχει αυτο ευρυτερα ή να το ανεβασω ;;

[Σωτήρης]

Δεν ξέρω αν μπορείς να το ανεβάσεις, εμένα πάντως με ενδιαφέρει, αν δεν σου κάνει κόπο (το μειλ μου το 'χεις).
Αυτό που δένει είναι το 80κάτι. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμμένο για πιο πριν. Ούτε πρώτη εκτέλεση, ούτε επανεκτέλεση, ούτε ζωντανή, ούτε καν μαρτυρία για κάτι προγενέστερο του 80.
Προσωπικά πιστεύω πως κάπου εκεί στην Ιταλία είναι η αρχή, τουλάχιστον όσον αφορά τους στίχους και η τελική μουσική πρέπει όντως να διαμορφώθηκε στην "Φραγκοσυριανή". Παρεπιπτόντως, οι "Ιταλοί" τι λένε για την μουσική του τραγουδιού;

[AGIS]

Για την ιστορία: Στο σιντι που το λέει ο Δημήτρης Κοντογιάννης έχει την ένδειξη παραδοσιακό.

Επίσης: στιχουργική συνάφεια έχει και το τραγούδι των Χειμερινών Κολυμβητών με τον τίτλο "σε μια εκκλησιά", που τελειώνει με τους στίχους "μα μες στη ζάλη την πολλή / δεν είδαν πως οι άγιοι / ήταν μόνο ζωγραφιστοί / κι η ερημιά μεγάλη".

Τέλος, όλα καλά μ' αυτά που γράφετε, αλλά αυτά τα τραγούιδα δεν τα λένε "μπαλαντοειδή" αλλά κανταδόρικα.

[ntouzenis]

Σωτηρη οι Ιταλοι δεν ξερω τι λενε, ειμαι σε φαση να απευθυνθω στον ενα που βρισκεται εδω αφου ο γιος του (μουσικος κι αυτος) μου ειπε αυτα που αναφερα πιο πριν. Απο τον ιδιο ξερω για την κομπανια και τον παλιό του κολλητο ... οπουλο (δε θυμαμαι το επιθετο) που πρεπει ναναι αυτος που ειχε το μαγαζι στην Κυπαρισσια οπου επαιζε καποια καλοκαιρια ο συχωρεμενος ο Ιορδανης.
Για μενα ολα τα σεναρια δεκτα προς ερευνα, και αυτο του Γ.Κοντογιαννη ... μεχρι αποδειξεως του εναντιου ...
Παντως με σκανδαλιζει ξαναλεω η ομοιοτητα εως αντιγραφη με τη "Λιτανεια" του Τσιτσανη !!

Αγη, το μπαλλαντοειδες με το κανταδορικο εχει διαφορα οντως !
Το κανταδορικο εχει ταυτιστει με τη μαντολινατα και την πολυφωνια ενω μπαλλαντα ειθισται να θεωρουμε τη μουσικη του μοναχικου τροβαδουρου ... αλλα τελος παντων ...

[Σωτήρης]

Για την ιστορία: Στο σιντι που το λέει ο Δημήτρης Κοντογιάννης έχει την ένδειξη παραδοσιακό.

Μα δεν θα μπορούσε φίλε Άγη, να γράφει και κάτι άλλο, αφού δεν ξέρει συνθέτη-στιχουργό. Άσε που αν δεν το ξέρεις, έτσι παίρνει τα δικαιώματα ο ίδιος! Η παρατήρησή σου πάντως οδηγεί στην εξής απορία: Αν ο αδερφός του ο Γιώργος είχε το 45άρι που μου ανέφερε, ε, τι διάλο, δεν θα του έδινε τα στοιχεία των δημιουργών απ' τον δίσκο;

Γιώργο η ομοιότητα που σε σκανδαλίζει όπως λες μπορεί να είναι και ύποπτη, μπορεί και όχι αν οι στίχοι είναι αδέσποτοι παραδοσιακοί (πιθανότατα). Τότε μπορεί να τους συναντήσουμε σε πάνω από ένα τραγούδι και έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα τραγουδιών. Εξάλλου μόνο το δίστιχο με τις "καμάρες" είναι παρόμοιο στα δυο τραγούδια.
Κάνε τις ερωτήσεις σου στους εν λόγω φίλους πάντως, ίσως μας διαφωτίσουν!

[AGIS]

Καντάδα είναι βέβαια η ονομασία των επτανησιακών τραγουδιών με την πολυφωνία και τη μαντολινάτα.
Καντάδες όμως λέγανε και τα τραγούδια που λέγανε οι ερωτευμένοι κάτω από τα παράθυρα των κοριτσιών κλπ κλπ έχοντας μαζί τους ένα δυο όργανα.
Γι' αυτές τις καντάδες γράφονταν και τραγούδια που να ταιριάζουν στην περίπτωση και τα οποία πολλές φορές δεν ανήκαν στους συνηθισμένους ρυθμούς (χασάπικο, ζεϊμπέκικο κλπ), ούτε στους συνηθισμένους τύπους μη χορευτικών τραγουδιών όπως οι αμανεδες και τα παλιότερα μουρμούρικα δίστιχα κλπ. Αυτά μπορεί τυπικά να ήταν μπαλάντες, όμως τα αποκαλούσαν κανταδόρικα τραγούδια. Τον έχω συναντήσει πολλές φορές τον όρο, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ μια πρόχειρη πηγή για να την παραθέσω, ενώ αντίθετα πουθενά δεν έχω δει (ή δε θυμάμαι) να χρησιμοποιείται ο όρος μπαλάντα. Κανταδόρικα, δηλαδή κατάλληλα για καντάδες. Κανταδόρικα τραγούδια είναι ας πούμε το "ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη" του Μπαγιαντέρα, ή το "χαράματα η ώρα τρεις" του Βαμβακάρη.

Τώρα, το "Θε μου μεγαλοδύναμε" δεν είναι βέβαια στιχουργικά τραγούδι για καντάδα, αλλά μουσικά ανήκει σε αυτήν την κατηγορία (άσε που παιχτικά θα του ταίριαζε και μια μαντολινάτα, τουλάχιστον στη μορφή που το ξέρω από Δ. Κοντογιάννη κλπ).

Προσωπική προσέγγιση του θέματος, εννοείται, αλλά πάντως στηριγμένη σε σκόρπιες πληροφορίες από δω κι από κει.