Σειρά εκπομπών στο ράδιο της σελίδας

[Admin]

Από το διαδικτυακό ραδιοφωνάκι της σελίδας πρόκειται να αναμεταδοθεί σειρά εκπομπων που είχε κάνει παλιά στα ερτζιανά ο θαμώνας udialek με αντικείμενο το ρεμπέτικο. Μεταξύ των τραγουδιών παρεμβάλλεται η ανάγνωση δημοσιευμένων σχετικών κειμένων. Οι συντονιστές της σελίδας είχαμε ήδη την ευκαιρία να ακούσουμε μερικές από αυτές τις εκπομπές και μας άφησαν θετικές εντυπώσεις.

Η μετάδοση θα αρχίσει την εβδομάδα μετά το Πάσχα. Οι εκπομπές είναι ωριαίες και θα μεταδίδονται κάθε Δευτέρα στις 22:30 και κάθε Πέμπτη σε επανάληψη, την ίδια ώρα.

Ευχαριστούμε τον udialek για αυτή την σειρά εκπομπών, που φέρει τον τίτλο «Οι δρόμοι του Ρεμπέτικου». Ακολουθεί κείμενο που ετοίμασε ο ίδιος ως πρόλογο.

-----------------------------------------------------------

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΕΚΠΟΜΠΩΝ « ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ»


Φίλες και φίλοι γεια σας

Έχουν περάσει 15 ολόκληρα χρόνια από τότε πού έκανα αυτές τις εκπομπές για το ραδιόφωνο. Ήταν το 1993 όταν άρχισα να τις ηχογραφώ και η μετάδοσή τους ξεκίνησε τον επόμενο χρόνο. Ήταν μια σειρά 42 εκπομπών της μίας ώρας, και όταν έπαιξε και η τελευταία, η διεύθυνση του σταθμού αποφάσισε την επανάληψη τους. Έτσι συνολικά ολόκληρη η σειρά έπαιξε 3 – 4 φορές, ίσως και περισσότερες.

Εκείνη την εποχή οι πληροφορίες για θέματα σχετικά με το ρεμπέτικο ούτε στο ελάχιστο δεν παρουσίαζαν την αφθονία πού παρατηρείται σήμερα. Ούτε και ήταν εύκολη η πρόσβαση σε ηχητικό υλικό. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί εκείνο τον καιρό, ότι θα έφθανε μια μέρα που οποιοσδήποτε ενδιαφερόταν θα μπορούσε να αποκτήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το σύνολο σχεδόν της δισκογραφίας του ρεμπέτικου. Άσε πια το πλήθος των βιβλίων που γράφτηκαν στο μεταξύ για το είδος.

Το υλικό που χρησιμοποίησα δεν ήταν πλούσιο. Η προσωπική μου συλλογή από ρεμπέτικα τραγούδια, κάτι λιγότερο από 500 τραγούδια, αριθμός όμως που τότε μου φαινόταν αρκετά μεγάλος, και σχεδόν όλα τα βιβλία τα σχετικά με το ρεμπέτικο, που κυκλοφορούσαν εκείνη την εποχή. Η πλειοψηφία των τραγουδιών ήταν από δίσκους βινυλίου, αρκετά από κασέτες και τέλος μερικά από 78ρηδες δίσκους γραμμοφώνου, παιγμένους σε φορητό πικάπ Philips του 1968.

Το όλο εγχείρημα είχε αρκετή δουλειά. Εκπομπή μιας ώρας μου έπαιρνε έως και 5 ώρες δουλειάς, που σχεδόν πάντα γινόταν μικρές νυχτερινές ώρες. Χρησιμοποίησα 2 πικάπ, 2 κασετόφωνα deck, μία κονσόλα και μικρόφωνο. Προβληματίστηκα πολύ για το κομμάτι του τίτλου. Τελικά αποφάσισα να μην χρησιμοποιήσω κάτι από το χώρο του ρεμπέτικου. Έτσι στην αρχή κάθε εκπομπής αλλά και σαν «χαλί» στις εκφωνήσεις , έβαλα μουσική του Ross Daly που νομίζω ταιριάζει και σηματοδοτεί τη χρονική απόσταση από το αντικείμενο.

Οι πρώτες 9 εκπομπές είναι κατά κάποιο τρόπο εισαγωγικές και γενικές για τον κόσμο του ρεμπέτικου. Ακολουθούν 4 εκπομπές «ιστορίας» πού αναφέρονται στην Μικρασιατική καταστροφή. Οι υπόλοιπες είναι θεματικές. Μερικοί δημιουργοί όπως ο Σκαρβέλης ο Σέμσης, ο Καρίπης κ.α. αναφέρονται ελάχιστα, αναλογικά με την προσφορά και το έργο τους αλλά αυτό οφειλόταν καθαρά σε έλλειψη υλικού.

Ακούγοντας ξανά μετά από τόσα χρόνια τις εκπομπές αυτές, επεσήμανα επίσης μερικές ανακρίβειες, δυστυχώς αναπόφευκτες εκείνη την εποχή, και σκέφτηκα πολύ την πιθανότητα το όλο υλικό, αρκετά γνωστό πλέον στους φίλους του ρεμπέτικου, να μην μπορεί πια να τραβήξει το ενδιαφέρον των ακροατών. Τελικά οι ενδοιασμοί μου αυτοί παρακάμφθηκαν και οι εκπομπές είναι πια έτοιμες σε μορφή MP3. Η μόνη παρέμβαση πού έκανα, ήταν η αντικατάσταση 5 – 6 τραγουδιών πού ακουγόντουσαν σε όλη τη σειρά δύο φορές.

Τα ρεμπέτικα τραγούδια, από τη στιγμή που τα πρωτάκουσα – και ήμουν τότε πολύ νέος, στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου – υπήρξαν για μένα μια πνευματική και υπαρξιακή αποκάλυψη. Ένοιωσα τόσο ισχυρή την δύναμη και την ομορφιά τους που έκτοτε παρά τα χρόνια που πέρασαν, και παρά τις μουσικές μου περιπλανήσεις και σε άλλους μουσικούς χώρους, σχετικούς ή και ολότελα διαφορετικούς, παραμένουν για μένα το ίδιο ζωντανά και γοητευτικά όπως την πρώτη στιγμή που τα συνάντησα . Ξέρω ότι αυτό συμβαίνει και με πολλούς άλλους φίλους του είδους. Λες και κάποιος μυστικός κώδικας υπάρχει κρυπτογραφημένος μέσα σ αυτήν τη μουσική και ενεργοποιεί απόκρυφες ψυχικές δυνάμεις σε όσους είναι σε θέση να τις προσεγγίσουν. Σε μένα αυτό που έδωσε αυτός ο κόσμος του ρεμπέτικου, τα τραγούδια , η μουσική, οι ιστορίες, ήταν τεράστια συγκίνηση και ατελείωτη χαρά.
Ο λόγος για τον οποίο έγιναν αυτές οι εκπομπές δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η επιθυμία μου να μοιραστώ και με άλλους αυτή τη χαρά και τη συγκίνηση.

Θέλω να ευχαριστήσω τους admin αυτού του υπέροχου site. Να τους ευχαριστήσω για τη δημιουργία και τη συντήρηση αυτής της σελίδας που πέρα από την ψυχαγωγία και την επικοινωνία, νομίζω ότι επιτελεί έργο τεράστιο και σοβαρό. Αναφέρομαι στην συλλογή των τραγουδιών και των πληροφοριών. Έργο που νομίζω ότι θα έπρεπε να είχε κάνει το Υπουργείο Πολιτισμού αυτής της άμοιρης χώρας και όχι δυο απλοί ιδιώτες. Τέλος θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τον συμπαθέστατο κ. Bill1961 που χωρίς τη δική του υποστήριξη οι εκπομπές αυτές δεν θα ανέβαιναν στο site.

Ελπίζοντας οι εκπομπές αυτές να « λειτουργήσουν » και πάλι, εύχομαι σε όλους « καλή ακρόαση ».

Μετά τιμής
Α.Π.

[LIAS]

Δεν μπορώ παρά να χαιρετήσω την διάθεσή σου να μοιραστείς μαζί μας την δουλειά σου φίλε udialek.
Ελπίζω να υπάρξουν και άλλοι μιμητές σου.

Για εμένα προσωπικά (και για τους νεαρούς φίλους του ρεμπέτικου περισσότερο), είναι εξαιρετικώς ενδιαφέρων να θυμόμαστε (και να γνωρίζουμε), τον τρόπο με τον οποίον αντιμετώπιζαν το ρεμπέτικο σε διάφορες εποχές. Ο τρόπος παρουσίασής του μέσα από τις τότε εκπομπές, είναι συνήθως αποκαλυπτικός.

Μια καλή (ίσως) ιδέα θα ήταν να βρούμε και από άλλες ραδιοφωνικές εκπομπές αρχεία και να τα αναμεταδίδουμε τακτικά με τον ίδιο τρόπο. Δεν έχω (δυστυχώς) να προτείνω εγώ προσωπικά κάτι συγκεκριμένο, απλά πιστεύω ότι πολλοί από την ομάδα μας έχουν τις απαραίτητες για αυτό γνωριμίες.

[ΑΝΤΩΝΑΣ]

Ο udialek έγραψε:

" Εκείνη την εποχή οι πληροφορίες για θέματα σχετικά με το ρεμπέτικο ούτε στο ελάχιστο δεν παρουσίαζαν την αφθονία πού παρατηρείται σήμερα. Ούτε και ήταν εύκολη η πρόσβαση σε ηχητικό υλικό. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί εκείνο τον καιρό, ότι θα έφθανε μια μέρα που οποιοσδήποτε ενδιαφερόταν θα μπορούσε να αποκτήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το σύνολο σχεδόν της δισκογραφίας του ρεμπέτικου. Άσε πια το πλήθος των βιβλίων που γράφτηκαν στο μεταξύ για το είδος. "

Πόσο πίσω και πόσα πράγματα μου θυμίζεις φίλε udialek, με τον εξαιρετικό σου πρόλογο και σε αναμονή των εκπομπών σου του 1993.
Θυμήθηκα παρόμοιες καταστάσεις στα μέσα της δεκαετίας του 1970, με ραδιοφωνικές εκπομπές στις 3 την νύχτα, κασέτες από πλανόδιους μερακλήδες φοιτητές έξω από την Φιλοσοφική του ΑΠΘ, τις πρώτες φοιτητικές ρεμπέτικες κομπανίες, τα πρώτα βιβλία για το ρεμπέτικο μέσα στην τρέλα της μεταπολίτευσης, την άγνοια μας για βασικά πράγματα του ρεμπέτικου που σήμερα θεωρούνται δεδομένα και εύλογα, την απορία των περισσοτέρων για την εμμονή μας στο είδος ,εν μέσω μάλιστα της μεγάλης απήχησης του πολιτικού τραγουδιού, και τόσα-τόσα άλλα.

Γι αυτό μην διστάζεις για τα λάθη ή τις τότε αβλεψίες σου. Ήταν σκληρή εποχή, με λίγα και πενιχρά μέσα. Θα έλεγα εποχή της αθωότητας.

Με μεγάλη ανυπομονησία περιμένω τις εκπομπές σου, γιατί μου θυμίζουν εκείνα τα χρόνια που αυτά που αγαπούσες συνεχώς τα έψαχνες, χωρίς τις σημερινές βοήθειες.
Ή ήταν τα νιάτα μας

[ΘΑΝΑΣΗΣ]

Με αφορμή τα γραφόμενα του udialek και τις αναμνήσεις του Αντώνα , αφήστε με να βγάλω και γω το εσώψυχο μου που φούντωσε με το διαγωνισμό για τα πλακτζίδικα user name .
Το ρεμπέτικο τραγούδι δεν είναι ανεξάρτητο από έναν τρόπο ζωής και έναν τρόπο σκέψης που υπήρχαν την εποχή που άνθισε , όχι μόνο στους καθαυτό ρεμπέτες αλλά και στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ του λαού που τους άρεσε αυτό το τραγούδι και αυτή η μουσική ενάντια στην προσπάθεια κάποιων για πνίξιμο του ως Τουρκογενούς ( τρομάρα τους) . Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 γνώρισε μια άνθιση το τραγούδι αυτό εμφανίστηκαν γνήσιοι εραστές του , οι οποίοι και παρέμειναν , και περιστασιακοί που το ξέχασαν γιατί το αντιμετώπισαν σαν φολκλορικό είδος κάτι το περίεργο , χασικλίδικο , κάτι πούχει την πλάκα του .
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στη σελίδα μας και βλέπω να εμφανίζονται οι ίδιες κατηγορίες ρεμπετόφιλων . Γούστο του καθενός πως το βλέπει το ρεμπέτικο αλλά μερικοί χρήστες μέσα στη σελίδα πρέπει να σεβαστούν το μεράκι μας και να μη το ξεφτιλίζουν με τέτοια user name . Όπως και μερικοί άλλοι να βάζουν το ραδιοφωνάκι να παίζει να αφουγκράζονται με προσοχή και τη μουσική και τους στίχους και στο τέλος κάτι θα καταλάβουν για το ρεμπέτικο και ας αφήσουν εμάς τους υπόλοιπους να πορευόμαστε με το μεράκι και το νταλκά μας .
Αυτά με τις ευχές μου για επιτυχία και τις ευχαριστίες μου για αυτές τις εκπομπές , όπως και αυτές του Βασίλη του 1961

[ΙΑΣΩΝΑΣ]

Καλωσοριζω και επαινω αυτην την προσπαθεια,και αναμενουμε να ακουσουμε τις εκπομπες,καθοτι και γω υπηρξα μαχητης των ερτζιανων,στο ρεμπετικο τραγουδι στη Θεσσαλονικη..Θαναση θα συμφωνησω μ αυτα που λες,πλην ομως σαν μερακληδες,και ανοιχτοκαρδοι που ειμαστε,λεω δεν πειραζει και σ αυτους που με αστεια user name ειναι στη σελιδα,ας τους δεχτουμε,γιατι ειναι και ενας τροπος να τους μεταδωσουμε και να διαδωθει-διασωθει αυτο που αγαπαμε το ρμπετικο τραγουδι.Εδω ειναι η πηγη να ακουσουν και οσοι θελουν να διαβασουν κατι παραπανω..Αρκει να μη γινεται καταχρηση..Μας πηραν λιγο και τα χρονια και κρινουμε ποιο αυστηρα...Φιλικα ΙΑΣΩΝΑΣ

[Pikinos]

Χαιρετώ την προσπάθεια και το μεράκι του Αλέκου! Πάραυτα, πρέπει να ομολογήσω ότι έσκασα από την στεναχώρια μου, μιας και θα προλάβω την εκπομπή της επόμενης εβδομάδας και μόνο, καθότι φεύγω στο εξωτερικό για αρκετό (όπως προβλέπεται) διάστημα...

>>Γούστο του καθενός πως το βλέπει το ρεμπέτικο αλλά μερικοί χρήστες μέσα στη σελίδα πρέπει να σεβαστούν το μεράκι μας και να μη το ξεφτιλίζουν με τέτοια user name . Όπως και μερικοί άλλοι να βάζουν το ραδιοφωνάκι να παίζει να αφουγκράζονται με προσοχή και τη μουσική και τους στίχους και στο τέλος κάτι θα καταλάβουν για το ρεμπέτικο και ας αφήσουν εμάς τους υπόλοιπους να πορευόμαστε με το μεράκι και το νταλκά μας .

ΘΑΝΑΣΗ, είχαμε αρχίσει ένα βραδάκι αυτή την κουβέντα αν θυμάσαι, αλλά την αφήσαμε στη μέση.

Μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις γιατί το ρεμπέτικο κινδυνεύει από κάποιον, ας τον πούμε ευγενικά γραφικό, που αρέσκεται να αυτοαποκαλείται (μπαρδόν κυρίες!) σκατά, ή οποιαδήποτε παράγωγα αυτών; Το ανέφερα τότε και στο σχετικό ποστ σε σατυρικό πάντα τόνο.

Κι' εμένα καθημερινά με πνίγει η ανθρώπινη παρουσία (στη δουλειά, στα ψώνια, όταν ψάχνω να παρκάρω κλπ) στις όποιες εκφάνσεις της, ΠΟΤΕ όμως δεν μου έκοψε την όρεξη για την αυτοαπόλαυση ή τον νταλγκά μου!

Ούτε και είμαι κανένας πραίτωρ των λεγόμενων "δημοκρατικών αρχών" ("ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει" και τα λοιπά τετριμμένα), απλά: τον ηλίθιο τον αγνοώ (στο σημείο του δυνατού φυσικά...)!

Πάντα καλοπροαίρετα,

μΘανάσης

[Νίκος Τριήρης]

Udialek χαιρετίζω και γω τη διάθεσή σου για συμμετοχή και προσφορά και σε συγχαίρω για το μεράκι σου να κάνεις εκπομπές σε καιρούς πολύ πιο δύσκολους από τους σημερινούς. Μην ανησυχείς για οποιεσδήποτε παραλείψεις εντοπίσεις, διότι είναι θετικό από μόνο του το γεγονός της προσπάθειας διάδοσης και διάσωσης του αυθεντικού ρεμπέτικου είδους.
Ελπίζω να καταφέρω να ακούσω τις εκπομπές σου. Αν όχι μπράβο σου προκαταβολικά.

Συμφωνώ με τον ΘΑΝΑΣΗ για τα ονόματα χρηστών και ταυτόχρονα με τον Πίκινο για την αντιμετώπισή τους. Και εμένα μου περνούν αδιάφορα παρόλο που δεν μου αρέσουν καθόλου και δεν τα βρίσκω καν αστεία.
Όσο περισσότερο ασχολούμαστε όμως μαζί τους τόσο μεγαλύτερη αξία τους δίνουμε. Τέλος με ενδιαφέρουν περισσότερο οι δημοσιεύσεις των θαμώνων παρά τα ονόματά τους. Ας επικεντρωθούμε στην ουσία της ρεμπέτικης θεματολογίας.