Δεν με λυπάσαι άσπλαχνη
Κάθε βραδάκι ο φτωχός
στους δρόμους τριγυρίζω
[και στο σπιτάκι σου μπροστά] x3
στέκομαι και δακρύζω
Θυμούμαι στο παράθυρο
το πως με καρτερούσες
[νύχτες πολλές αμέτρητες] x3
και μου γλυκομιλούσες
Τώρα μ’ αρνιέσαι άσπλαχνη
κι αξενοιαστη κοιμάσαι
[κι αν υποφέρω και πονώ] x3
πια διόλου δε λυπάσαι