Έγινα αλανιάρης

Αχ, έγινα αλανιάρης, αχ, κακούργος και γκρινιάρης

[και μεθάω κάθε μέρα, κούκλα μου, εγώ για σένα.]]

Αχ, μου ‘πες να φύγω, να χαθώ, αχ, δε θέλω να σε ξαναδώ,

[εγώ λεύτερη θα μείνω κι έτσι φίνα την περνώ.]]

Αχ, επήγα ο καημένος, αχ, στα ξένα δικασμένος,

[μέρα και νύχτα βρίσκομαι, αχ, με μάτια δακρυσμένος.]]

Αχ, τα νιάτα μου μου έφθειρες, αχ, δεν έχω πιά ελπίδα,

[δε βλέπω τη μανούλα μου, αχ, εσύ είσαι η αιτία.]]