Το χωριατόπουλο

Είμαι το χωριατόπουλο, που ‘χω περίσσια χάρη,

αχ, πες το ναι Αγγέλω μου, να γίνουμε ζευγάρι.

Αμάν, Αγγέλω, μ’ έκαψες, θέλω να σ’ αποκτήσω,

δίχως εσένα, μάτια μου, δεν ημπορώ να ζήσω.

Για σένα πίνω και μεθώ, γιατί έχω μεράκι,

για σένα, ρε Αγγέλω μου, το ρίχνω στο κρασάκι.

Έλα, να πάμε στο χωριό, να ζεις ευτυχισμένα κ

αι θα περνάς ζωή χρυσή, Αγγέλω μου, με μένα.