Προξενειά στο Γεώργο

Σου βγήκε μια προξενιά, Γιώργο μου, στη γειτονιά,

θέλεις, για να παντρευτείς και να νοικοκυρευτείς.

Σαν την δεις, παιδάκι μου, που ‘ναι, όμορφη, γλυκιά,

είναι λίγο και φτωχιά, έχει μερικά προικιά.

Έχει έξι κομπινεζόν κι άλλες τόσες νυχτικιές,

όχι και πολύ βαριές, λίγο οικονομικές.

Έχει έξι μαξιλάρια και σουτιέν από φουλάρια

κι άλλα δύο στρώματα, με καλά παπλώματα.

Δυο κουβέρτες κεντητές, είναι και μεταξωτές,

έξι σεντονάκια, κάλτσες, μαντηλάκια.

Να δεις, Γιώργο, την κουζίνα, που τα έχει όλα φίνα,

η φουφού και το καζάνι, δίπλα το τηγάνι.

Που ‘ναι η σκάφη κι ο κουβάς, πλάι του και ο μαστραπάς,

είναι και νοικοκυρά, Γιώργο, θα την αγαπάς.

Σκάρα, σκούπα και φαράσι, προξενιά να μη χαλάσει,

μήπως άλλη σε γελάσει, Γιώργο μου, να σκάσει.

Θα ‘ρθεις, πες, Γιωργάκη, στ’ όμορφο Ελενάκι,

γιόκα μου κι όταν την δεις, ξεύρε το θα τρελαθείς.

Θα ‘χεις και μια πεθερά όμορφη, καλή, χρυσή,

θα σου κάνει και τα γούστα κι ό,τι της ζητάς εσύ.