Κεντήστρα ξεμυαλίστρα

[Μες στης Κοκκινιάς τους δρόμους μια μικρή κεντήστρα,|

με ολόσγουρα μαλλάκια και λοξή χωρίστρα.][

[Απ’ τα χείλη της κερνάει φίνο κοκκινέλι |

και στα λόγια έχει γλύκα, πιο πολύ απ’ το μέλι.][

[Με ξεμυάλισε και τρέχω πάντοτε τα βράδια,|

αχ, για σένανε κεντήστρα, μέσα στα σκοτάδια.][

[Ταίρι μου όταν δε γίνεις, όμορφη κεντήστρα,|

ένα βράδυ θα σ’ αρπάξω, κούκλα ξεμυαλίστρα.][