Η κορδέλα (Παντελίδη)

Απ’ τα σγουρά σου τα μαλλιά τη θαλασσιά κορδέλα,

[να μην την βγάζεις, κούκλα μου, γιατί σου πάει τρέλα.]]

R: Η κορδέλα, η κορδέλα, σου πηγαίνει, φως μου, τρέλα

σου πηγαίνει τόσο φίνα, που σε κάνει πιο τσαχπίνα.

Μια κορδελίτσα θαλασσιά κι εγώ θα σου χαρίσω,

[να δένεις τα μαλλάκια σου, όταν τα ρίχνεις πίσω.]]

R

Tη θαλασσιά κορδέλα σου, φιογκάκι σαν τη δένεις

[και βγαίνες στο παράθυρο, το λογικό μού παίρνεις.]]

R