Εκατό δραχμές τη μέρα

Ωχ, αμάν, αμάν, εκατό δραχμές τη μέρα παίρνω τζιβαέρι μου,

[πες της μάνας σου πως θέλω, αμάν, αμάν, ωχ, να σε κάνω ταίρι μου]].

Ωχ, αμάν, αμάν, είμ’ εργάτης παινεμένος όπως όλη η εργατιά

[και τεχνίτης προκομμένος αμάν, αμάν, ωχ, λεοντάρι στη δουλειά]].

Ωχ, αμάν, αμάν, θα σου χτίσω ένα σπίτι γύρω με σκαλώματα,

[ν’ ανεβαίνεις να μου κάνεις αμάν, αμάν, ωχ, σκέρτσα και καμώματα]].

Ωχ, αμάν, αμάν, θα σου παίζω το βιολάκι από κατ΄ απ’ την αυλή,

[να σου λέω τραγουδάκια αμάν, αμάν, ωχ, να βαστούν ως το πρωί]].

Θα σου τηγανίζω ψάρια με παντζάρια σκορδαλιά,

[θα γλεντούμε όλα τα βράδια, αμάν, αμάν, ωχ, με ρετσίνα και φιλιά]].