Μια μικροπαντρεμένη

Μια μικροπαντρεμένη, ξανθιά γαλανομάτα,

όλο ζωή και νιάτα, μου πήρε την καρδιά.

Κι αν μ’ αγαπάς στ’ αλήθεια, άσε με να πεθάνω,

στο στήθος σου επάνω, σαν πάρω δυο φιλιά.

Σαν μαγικό χορτάρι, τ’ αφράτα της τα κάλλη,

αχ μικροπαντρεμένη, του Μάη ευωδιά.

Αν μ’ αγαπάς στ’ αλήθεια, έχω καημό στα στήθια,

αχ μικροπαντρεμένη, ονείρου ομορφιά.

Αχ μικροπαντρεμένη, γλυκά σαν μ’ αντικρίζεις,

τον κόσμο μου χαρίζεις, μου παίρνεις τη μιλιά.

Κι αν μ’ αγαπάς μικρούλα, άσε με να πεθάνω,

στο στήθος σου επάνω, σαν πάρω δυο φιλιά.