Το εισπρακτοράκι (Κωνσταντινίδη)

Προχθές μες στο Λενάκι μπαίνει

ένας ψηλός με γκρίζο γένι

και μου ‘πε στάση κάνε μία

εις των Αγάμων την πλατεία.

Μα ξάφνου βλέπω να κολλάει

με μια ξανθή που είχε πλάι

κι αρχίζοντας τις προστριφάδες

εφτάσαμε στους Ποδαράδες.

Ε ρε τι κόσμο παίρνει το Λενάκι

δέκα ορθούς και δέκα στο σκαμνάκι

ε ρε μυστήρια, κόβω εισιτήρια

και τη Λενιώ φερμάρω,

που ‘ναι κομπλέτε κι όλο κουνιέται

κι ας είν’ η δόλια κάρο.

Προχθές μπήκε και μια χοντρέλο

σωστό γελαδινό μοντέλο

ήταν ντυμένη σαν μπεμπέκα

και θέσεις έπιανε για δέκα.

Της λέγω μάζεψ’ τα φιλέτα

κι αφού περνάμ’ τη Γαργαρέττα

με τα οχτώ τα υπουργεία

την άδειασα μες στα σφαγεία.

Ε ρε τι κόσμο παίρνει το Λενάκι

δέκα ορθούς και δέκα στο σκαμνάκι

ε ρε μυστήρια, κόβω εισιτήρια

και τη Λενιώ φερμάρω,

που ‘ναι κομπλέτε κι όλο κουνιέται

κι ας είν’ η δόλια κάρο.

Μια πάλι σε κατάσταση ήταν

τρε (tres=πολύ) ενδιαφέρουσα και τρίστα (triste=λυπήμενη

και μόλις μπαίνει στο Λενάκι

μου λέει, μου μύρισε σκωτάκι.

Ώσπου να ιδώ αν είν’ εντάξει

ε ντε και φτύνει μες στ’ αμάξι

κι αφού εισιτήριο κόβω δύο

τη βγάλω στο βρεφοκομείο.

Ε ρε τι κόσμο παίρνει το Λενάκι

δέκα ορθούς και δέκα στο σκαμνάκι

ε ρε μυστήρια, κόβω εισιτήρια

και τη Λενιώ φερμάρω,

που ‘ναι κομπλέτε κι όλο κουνιέται

κι ας είν’ η δόλια κάρο.