Κακούργα άπονη (Αραπάκης Δ.)

Ψεύτρα, κακούργα, άπονη, φονιάς θέλεις να γίνω μες του Συγγρού τη φυλακή τα νιάτα μου να φθείρω.

Μες σε καυγάδες πάντοτε με βγάνεις να με σφάζεις και στα μαχαίρια θα ‘ρχομαι μ’ αυτούς που κουβεντιάζεις.

Αμάν, αμάν, αμάν θα χαθώ γιατί κακούργα σ’ αγαπώ μου ‘χεις ταράξει το μυαλό αχ, πω, πω, πω, πω, θα τρελαθώ

-E ρε κακούργα, το ‘φαγες τ’ Αραπάκι το ανήλικο!

Κακούργα πια να μη σε δω τα βράδια μες στις μπύρες και ολοένα να γλεντάς μ’ αυτούς τους χασικλήδες.

Έλα με μένα για να δεις και γλέντι για να νιώσεις γιατί με άλλη θα με δεις και θα το μετανιώσεις.

Αμάν, αμάν, αμάν θα χαθώ γιατί κακούργα σ’ αγαπώ μου ‘χεις ανάψει το μυαλό αχ, πω, πω, πω, πω, θα τρελαθώ.