Μαυρομάτα

Στο σοκάκι σου απόψε, με κομμάτια την καρδιά

ξημερώθηκα και πάλι, μαυρομάτα μου κακιά.

Όλη νύχτα καρτερούσα στη βεράντα σου να βγεις,

όπως έβγαινες και πρώτα, δυο λογάκια να μου πεις.

Μα εσύ στην κάμαρά σου ήσυχα κοιμόσουνα,

κι αν για σένα ξενυχτούσα, δεν το συλλογιόσουνα

Τι την έκανες, για πες μου, την παλιά σου την καρδιά

κι είσαι τώρα, μαυρομάτα, όλο πείσμα κι απονιά

Για θυμήσου, μαυρομάτα, τον παλιόνε τον καιρό,

μια ζωή γεμάτη γλέντια, που περνούσαμε τα δυο