Νύχτες ολόκληρες περνώ

Νύχτες ολόκληρες περνώ με συντροφιά τη σκέψη,

[μα πώς να παρηγορηθώ και τι να με γιατρέψει.]x2

Αφού εσύ δε μ’ ένιωσες, που ‘χαμε χρόνια ζήσει

[κι αν ζω τη ψεύτικη ζωή, σε τι θα μ’ ωφελήσει.]x2

Η θλίψις και η συμφορά απλώσει και στους δυο μας

[και οι εχθροί μας χαίρουνται τώρα το χωρισμό μας.]x2 |