Η φτωχούλα

Απ’ την Αφρική, μανούλα, ήρθα για να παντρευτώ,

θα διαλέξω μια φτωχούλα και θα νοικοκυρευτώ,

μου ‘στειλαν στα ξένα μέρη δώθε κείθε προξενιά,

μα ‘θελα να κάνω ταίρι της πατρίδος μου τη ναι.

Αχ, η φτωχούλα έχει τη χάρη,

πιστά τον άνδρα που θα πάρει ν’ αγαπά,

πλούσια δε θέλω, με το καμάρι

και με τα νεύρα, τις φωνές και τα λοιπά.

Έχει χάρες η φτωχούλα που σκλαβώνει τη ψυχή,

δώσε μου, γλυκιά μανούλα, τη χρυσή σου την ευχή,

όχι, ο πλούτος δεν προκόβει, μόνο μια καρδιά πιστή,

το ψωμί που τρώγει ακόμη, το ζυμώνει η αρετή.

(Αχ, η φτωχούλα έχει τη χάρη,

πιστά τον άνδρα που θα πάρει ν’ αγαπά,

πλούσια δε θέλω, με το καμάρι

και με τα νεύρα, τις φωνές και τα λοιπά.)x2 |