Δυο μεράκια στην καρδιά μου (του Δ. Σέμση)

Είναι φίνα και μ’ αρέσει η μποέμικη ζωή,

σαν μεθώ και κάνω κέφι, τότε σβήνουν οι καημοί.

Τόσες πίκρες και σκοτούρες, τόσοι αναστεναγμοί,

καρδιοχτύπια και τρεμούλες, όλα φεύγουν στη στιγμή.

Στην καρδούλα μου μεράκια, είχα και στα σωθικά

και με τρώγαν τα σαράκια, ώσπου φύγανε κι αυτά.

Είναι φίνα και μ’ αρέσει η μποέμικη ζωή,

σαν μεθώ και κάνω κέφι, τότε σβήνουν οι καημοί. |