Ο μαστραπάς

Τσακίστηκε ο μαστραπάς κι έγινε πάλι σαματάς,

μεσ’ στης χήρας την ταβέρνα με το κέρνα-ξανακέρνα,

γιατί είπανε γι’ αστείο, της μικρής έλα στο θείο,

της μικρής έλα στο θείο, της το είπανε γι’ αστείο.

Τα κάνανε γιαλιά-καρφιά για μιας γυναίκας την καρδιά,

για τ’αδύνατο το φύλο φάγανε οι μάγκες ξύλο

κι είπαν τον Μανιό, κυρία κι άναψε η φασαρία

κι άναψε η φασαρία, κι είπαν τον Μανιό, κυρία.

Αφού πείράξαν τη μικρή και τον Μανιό το μερακλή,

όλ’ αυτά τα παλικάρια είχαν άσχημα χαμπάρια,

γιατί είπανε γι’ αστείο, της μικρής έλα στο θείο,

της μικρής έλα στο θείο, της το είπανε γι’ αστείο.