Ο κουμπαράς

Κάντε τόπο να περάσω,

πριν τα κάνω όλα γυαλί,

'γώ κανέναν πια δε λογαριάζω,

έχω πια- έχω πιάσει την καλή.

Όξω φτώχεια, μιλάει ο παράς,

ας είν' καλά, ας είν' καλά ο κουμπαράς.

Μια φορά ήμουνα κορόιδο,

και δεν είδα προκοπή,

μου τα τρώγαν όλα οι απ' έξω

και μ' αφή- και μ' αφήνανε ταπί.

Και γυρνούσα ρέστος, φουκαράς,

μασημέ- μασημένος κουμπαράς.

Απ' την αναπαραδιά μου

άραζα σε μια γωνιά

και δεν είχα, για να πα ν' ακούσω

στου Καρδά- στου Καρδάρα μια πενιά.

Τώρα όμως χτυπάει ο κουμπαράς,

είμαι φί- φίνος και παληκαράς.