Απόψε με παντρεύουνε

Απόψε με, απόψε με παντρεύουνε

κι έλα να σε, κι έλα να σε φιλήσω

δυο λόγια φως μου, δυο λόγια φως μου να σου πω

να σ' αποχαί- να σ' αποχαιρετίσω.

Έλα να κλα- έλα να κλάψωμε μαζί

τη μοίρα τη, τη μοίρα την κακιά μας

που μας χωρίζει, που μας χωρίζει ζωντανούς

δίχως το θε- δίχως το θέλημά μας.

Να παντρευτώ, να παντρευτώ δεν ήθελα

και πάντα τους, και πάντα τους αρνιόμουν

την άρρωστη, την άρρωστη τους έκανα

και τους, και τους, και τους παραπονιόμουν.

Η μάνα μου, η μάνα μου η άπονη

ένα πρωί, ένα πρωί στη βρύση

για μένα λόγο, για μένα λόγο έδωσε

χωρίς, χωρίς να με ρωτήσει.

- Αχ κακούργα μάνα. (φωνή Ρίτας Αμπατζή)

Τα βράδια τω- τα βράδια τώρα κάθομαι

αντάμα με, αντάμα με τον πόνο

κι εσένα συ- κι εσένα συλλογίζομαι

και κρυφομά- και κρυφομαραζώνω.

- Γεια σου Ρίτα. Γεια σου Αποστόλη μου. (φωνή Ρίτας Αμπατζή)