Οι λαχανάδες

Κάτω στα λε-, κάτω στα λε, κάτω στα λεμονάδικα

Κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία

Δυο λαχανάδες πιάσανε που κάναν την κυρία

Τα σίδερα, τα σίδερα, τα σίδερα τους φόρεσαν

Τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε

κι αν δε βρεθούν τα λάχανα, το ξύλο που θα φάνε

Κυρ αστυνό-, κυρ αστυνό-, κυρ αστυνόμε μη βαράς

Κυρ αστυνόμε μη βαράς, γιατί και συ το ξέρεις

πως η δουλειά μας είν’ αυτή και (λόγια)ρέφα μη γυρεύεις

Εμείς τρώμε, βρε εμείς τρώμε, εμείς τρώμε τα λάχανα

Εμείς τρώμε τα λάχανα, τσιμπούμε τις παντόφλες

για να μάς βλέπουν τακτικά της φυλακής οι πόρτες

Δε μάς φοβί-, δε μάς φοβί-, δε μάς φοβίζει ο θάνατος

Δε μάς φοβίζει ο θάνατος, μόν’ μάς τρομάζει η πείνα

γι αυτό τσιμπούμε λάχανα και την περνάμε φίνα