Ο κουμπαράς

Κάντε τόπο να περάσω, πριν τα κάμω όλα γυαλί, γώ κανέναν πια δε λογαριάζω, έχω πια- έχω πιάσει την καλή.

Όξω φτώχεια, μιλάει ο παράς, ας είν' καλά, ας είν' καλά ο κουμπαράς.

Μια φορά ήμουνα κορόιδο, και δεν είδα προκοπή, μου τα τρώγαν όλα οι απ' έξω και μ' αφή- και μ' αφήνανε ταπί.

Και γυρνούσα ρέστος, φουκαράς, μασημέ- μασημένος κουμπαράς.

Απ' την αναπαραδιά μου άραζα σε μια γωνιά και δεν είχα, για να πα ν' ακούσω στου Καρδά- στου Καρδάρα μια πενιά.

Τώρα όμως χτυπάει ο κουμπαράς, είμαι φί- φίνος και παληκαράς.