Με μπέρδεψαν τα μάτια σου

Μονάχος μου τις νύχτες ξενυχτάω,

για σένα πίνω και παραμιλώ,

την τύχη μου ρωτάω τι να κάνω,

που μ’έμπλεξαν με σένα και πονώ,

την τύχη μου ρωτάω τι να κάνω,

που μ’έμπλεξαν με σένα και πονώ.

Ζαλίζω το μυαλό μου και τα χάνω,

τα δυο σου μαύρα μάτια σαν κοιτώ,

που βρίσκουμαι δε ξέρω τι να κάνω,

μπερδεύομαι δε ξέρω τι να ειπώ

που βρίσκουμαι δε ξέρω τι να κάνω,

μπερδεύομαι δε ξέρω τι να ειπώ.

Τα δυο γλυκά σ’ ολόμαυρα ματάκια,

με μπέρδεψαν στα δίχτυα τους γερά

και δε μπορώ χωρίς αυτά να ζήσω,

μου κόβουν της ζωής μου τα φτερά

και δε μπορώ χωρίς αυτά να ζήσω,

μου κόβουν της ζωής μου τα φτερά.