Κέρνα με πόνε κέρνα με

Κέρνα με πόνε, κέρνα με ποτήρια πικραμένα, τα στήθια μου απο χολές, απο λαχτάρες, συμφορές, είναι πια μαθημένα.

Κέρνα με πόνε, κέρνα με ποτήρια πικραμένα κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.

Απο παιδί με πίκρανε αυτή η κοινωνία και καταστάλαξε βαθειά μεσ’στη φτωχή μου την καρδιά του πόνου η αγωνία

Κέρνα με πόνε, κέρνα με ποτήρια πικραμένα κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.

Κέρνα με πόνε, κέρνα με κι αν κλαίω μη σε νοιάζει κι αν ξεχειλίσεις το γυαλί, λίγο φαρμάκι πιο πολύ, το πίνω πειράζει.

Κέρνα με πόνε, κέρνα με ποτήρια πικραμένα κι εγώ τα πίνω μαζεμένα.