Είμαι κόκκορας κεφάτος

Είμαι κόκορας κεφάτος, ζωηρός και κοτσονάτος κι έχω μπλέξει κάποια κότα, που τσιμπάει τα καρότα.

Χτίζεις κόκορα παλάτια με τη σκέψη με τα μάτια, αν κρατάνε τα φτερά σου, τότε κούνα την ουρά σου.

Κουκουρίκου το κοκόρι, κοκοκό κάνει κι η κότα, την τραβούσε με το ζόρι και της άλλαζε τα φώτα.

Ελα κότα μου να πάμε, μεσ’ στον κήπο μου να φάμε, άσ’ τους άλλους τους κοκόρους κι από μένα τρώγε σπόρους.

Είσαι κόκορας μουρντάρης και ζητάς να με τουμπάρεις, σ’ έβλεπα κρυφά από τότες μέσα σε σαράντα κότες.

Κουκουρίκου το κοκόρι, κοκοκό κάνει κι η κότα, την τραβούσε με το ζόρι και της άλλαζε τα φώτα.

Κότα μου θα με τρελάνεις, κακαρίσματα μου κάνεις κι όπως πάμε θα πετάξω, στο κοτέτσι σου ν’ αράξω.

Αν με θέλεις κόκορά μου, έλα πέστο στην κυρά μου μη ζητάς αυγά να κάνω και στο δρόμο να τα χάνω.

Κουκουρίκου το κοκόρι, κοκοκό κάνει κι η κότα, την τραβούσε με το ζόρι και της άλλαζε τα φώτα.