Μαρίκα Νίνου
Από που μας ήρθε η Ευαγγελία Αταμιάν
Γεννήθηκε το 1922 πάνω στο καράβι Ευαγγελίστρια που έφερνε τη μητερα της, τις δυο αδερφές της και τον οκτάχρονο αδερφό της Μπαρκέβ απο τη Σμύρνη στον Πειραιά. Οι γονείς της Οβανές (Γιάννης) και Γκιούλα (Τριανταφυλλιά) Αταμιάν ήταν Αρμένηδες της Σμύρνης που γλυτώσανε ως εκ θαύματος στη μεγάλη σφαγή ! Το όνομα της, το έδωσε ο καπετάνιος βαπτίζοντάς την πάνω στο πλοίο γιατί νόμισαν ότι θα πέθαινε και έτσι ονομάστηκε Ευαγγελία. Μείναν στη Κοκκινιά στην οδό Μεγάρων 50. Ο πατέρας της ήταν χύτης έψαξε για δουλειά και η οικογένεια της πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια. Ο αδερφός της άρχισε να δουλεύει σε διάφορες δουλειές και αργότερα άνοιξε μαγαζί με κεμπάπ στον Άγιο Νικόλαο Κοκκινιάς. Στα επτά της χρόνια γράφτηκε στο Αρμένικο σχολείο και ο δάσκαλος της πρότεινε να μάθει μαντολίνο, οπότε μπήκε στην ορχήστρα του σχολείου. Παράλληλα είδαν τα φωνητικά της προσόντα και την πήραν για να ψάλλει στην Αρμένικη εκκλησία του Αγ.Ιάκωβου. Στα 10 της πήγαινε στα κεντράκια της Κοκκινιάς και κοίταζε απ' έξω το πρόγραμμα που μετέφερε αυτούσιο στην τάξη την άλλη μέρα!
Ο 1ος της γάμος
Το 1939 σε ηλικία 17 ετων παντρεύεται τον επίσης Αρμένη Χάϊκ Μεσροπιάν που ήταν κλειδαράς. Το 1940 (κατά τον Πετρόπουλο το '43) γεννάει το γιο τους, Οβανές. Το 1947 ήρθε δυο φορές στην Ελλάδα ένα Σοβιετικό πλοίο για να πάρει όσους Αρμένηδες επιθυμούσαν να εγκατασταθούν στην πατρίδα τους. Τότε έφυγαν από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη οι μισοί περίπου Αρμένηδες. Ανάμεσα τους και ο άντρας της Μαρίκας που άφησε γυναίκα (25 χρόνων) και παιδί. Ο Μεσροπιάν χωρίς να λάβει διαζύγιο ξαναπαντρεύτηκε στην Αρμενία και μάλιστα έκανε και 5 παιδιά!
Ο 2ος της γάμος
Το 1947 γνωρίζει τον ακροβάτη Νίκο -Νίνο- Νικολαΐδη. Στην αρχή δούλευε στο ταμείο και λίγο μετά γίνονται καλλιτεχνικό ζευγάρι. (Κατα τον Π.Σαββοπουλο ξεκινησε να δουλευει στο θεατρο του Νικολαϊδη το 1944). Με το όνομα "Ντούο Νίνο" περιοδεύουν στην Πελοπόννησο και το 1948 βάζουν στο σχήμα τον μικρό Οβανές και γίνονται το "Δυόμιση Νίνο". Το όνομα Μαρίκα το έδωσε η πεθερά της, θεατρίνα κι αυτή, για να θυμίζει την Κοτοπούλη ! Σιγά-σιγά καταστάλαξαν σε κάποια θεατράκια της Αθήνας. Σε κάποια εμφάνισή τους το 1948 στο Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, ο Ναύαρχος ζήτησε να ακούσει ένα Τούρκικο τραγούδι που είπε η Μαρίκα μια και ήξερε από τη μητέρα της.
Η πορεία της ως Μαρίκα Νίνου
Εκεί ήταν ο Πέτρος Κυριακός ο οποίος την άκουσε και την γνώρισε στο Μανώλη Χιώτη, για να κάνει την πρώτη ηχογράφηση τον Ιούνη το 1948 με 2 τραγούδια του Χιωτη : "Ώρες σε κρυφοκοιτάζω" και "Θα στο πω το μυστικό μου". Στα κέντρα την πρωτοέφερε ο Στελλάκης, ο οποίος μάλλον την άκουσε στο στούντιο με τον Χιώτη. Έτσι δουλεύει στην πρώτη της δουλειά σε πάλκο στη "Φλόριδα" στην Αλεξάνδρας για 5 μήνες. Λίγο πριν τη Νίνου, είχε ξεκινήσει και η Μπέλλου, ενώ η Χασκήλ μεσουρανούσε, πάντως η γυναίκα στο ρεμπέτικο πάλκο ακόμα δεν ήταν ακόμα ιδιαίτερα απαραίτητη ! Μετά την επιτυχία της Μπέλλου όμως στα τέλη του '47 ο Τσιτσάνης θεωρεί ότι πρέπει να έχει γυναίκα στο πάλκο και έτσι μετά την αποχώρηση της παίρνει τη Νίνου που έφυγε από τη "Φλοριδα" γιατί έπαιρνε λίγα λεφτά (25 δρχ. μεροκάματο) κι έτσι οι δρόμοι τους ενώθηκαν. Η Νίνου πηγαίνει με τον Τσιτσάνη στου "Τζίμη του χοντρού", στην Αχαρνών, με μεροκάματο 90 δρχ., όπου εκεί γνώρισαν μεγάλες δόξες, ενώ παράλληλα γράφει ειδικά γι' αυτήν πολλά σπουδαία τραγούδια : "Ο τραυματίας", "Πού θα τα βρεις στρωμένα", "Για τα μάτια π' αγαπώ", "Η καρδιά σου θα γίνει χρυσή", "Κι αν πάθεις και καμιά ζημιά(Τσιτσάνη μου)" κ.α. Εν τω μεταξύ η μεγάλη της επιτυχία και οι πολλές ίντριγκες με τον Τσιτσάνη, γίνονται αιτία να της δώσουν κι άλλοι συνθέτες σπουδαία τραγούδια, όπως ο Μητσάκης: "Στα μπουζούκια να με πας", "Βαλεντίνα", "Παλαμάκια" κ.α.), ο Χιώτης: ("Παράξενη κοπέλα", "Έχασα τα μάτια τα ωραία"), ο Χατζηχρήστος: ("Η μικρή του καμηλιέρη"), Ριτσιάρδης-Τραϊφόρος ("Η ταμπακέρα"), ο Στέλιος Κερομύτης: ("Πες μου γιατί άλλαξες"), ο Γιάννης Τατασόπουλος: ("Το δέκα το καλό"), ο Σταύρος Τζουανάκος: ("Φτάνει που θα μ' αγαπάει"), ο Μιχάλης Σογιούλ ("Ο μήνας έχει εννιά") κ.α. Ο Τσιτσάνης όμως συνεχίζει να της γράφει τραγούδια που γίνονται τεράστιες επιτυχίες όπως: "Σεράχ", "Είμαι μια δυστυχισμένη, "Τα καβουράκια", "Ζαΐρα", "Απόψε κάνεις μπαμ", "Παίξτε μπουζούκια", "Στο Τούνεζι στη Μπαρμπαριά", "Γεια σου καΐκι μου Άη Νικόλα", το συγκλονιστικό σε στίχους Κώστα Βίρβου, "Γεννήθηκα για να πονώ" και άλλα πολλά. Το 1951 πηγαίνουν, με τον Τσιτσάνη και την Ευαγγελία Μαργαρώνη, στην Πόλη για μερικές εμφανίσεις. Πολλά ειπώθηκαν γι' αυτό το ταξίδι που έχουν πάρει διαστάσεις μύθου. Έβγαλαν πολλές χρυσές λίρες, με τις οποίες η Νίνου ξεκίνησε να φτιάχνει το σπίτι της στο Αιγάλεω.
Η αρρώστια και το τέλος της
Το 1954 χτυπήθηκε από καρκίνο στη μήτρα. Αποφασίζει να πάει στην Αμερική μια και ο δρόμος είχε ανοίξει από το 1952 με τον Παπαϊωάννου, ενώ ο Τσιτσάνης πρώτος είχε δεχτεί προτάσεις από το 1949, αλλά δεν ήθελε το υπεραντλαντικό ταξίδι με το αεροπλάνο. Στην Αμερική πηγαίνει όμως και ευελπιστώντας να γιατρευτεί από την ασθένεια της. Μετά από 2 ταξίδια, όπου δούλεψε στη Νέα Υόρκη και μετά από εξοντωτικές, λόγω της υγείας της, συνθήκες εργασίας και στην Ελλάδα και στην Αμερική, πεθαίνει το Φλεβάρη του 1957 στην Αμερική. Από το πλευρό της δεν έφυγαν ο Κώστας Καπλάνης και η Ρένα Ντάλλια. Οι ηχογραφήσεις της συνολικά είναι 174, όπου στις 119 τραγουδάει πρώτη φωνή. Ηχογράφησε 20 τραγούδια στη Liberty Αμερικής, 11 είναι από ζωντανή ηχογράφηση στου "Τζίμη του Χοντρού" το 1955 και 9 από συναυλία στον "Παρνασσό" το 1954 (ηχογρ. Γαλλικού συνεργείου), ενώ περίπου 60 είναι τα τραγούδια του Τσιτσάνη που ερμήνευσε.
Δισκογραφία
Πηγές
- Τάσος Σχορέλης : "Ρεμπέτικη Ιστορία 1 - Στελλακης Περπινιάδης" : Αυτοβιογραφία (1980-82)
- Γιάννης Παπαϊωάννου : "Ντόμπρα και σταράτα" (Αυτοβιογραφία)
- Ηλίας Πετρόπουλος : "Το άγιο χασισάκι" (1991) Αναδημοσίευση δικού του άρθρου της 27.2.87 από τον Σχολιαστή, τεύχος Απρίλη 1987. Στο κεφάλαιο Εικονογράφηση (σελ. 240) βρίσκουμε μια σπάνια φωτογραφία στο πάλκο με τον Τσιτσάνη να παίζει μπάντζο.
- Νίκος Οικονόμου : Γιώργος Μητσάκης - Αυτοβιογραφία.
- Πάνος Σαββόπουλος - Άρθρο από το περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ, Οκτώβρης 07 : Μαρίκα Νίνου, 1922-1957, "Η πρώτη κυρία του λαϊκού τραγουδιού". Περιλαμβάνει τη δισκογραφία της χρονολογικά, με τα 119 τραγούδια που τραγούδησε πρώτη φωνή και αδημοσίευτες φωτογραφίες.
- Εκπομπή της Μπ.Τσουκαλα στην ΕΤ, περιοδος 2006-07, με καλεσμένη την, επί σειρά ετών πιανίστρια και ακορντεονίστρια του Βασίλη Τσιτσάνη, Ευαγγελία Μαργαρώνη.
- Περιοδικό "Λαϊκό τραγούδι", αφιέρωμα στην Ευαγγελία Μαργαρώνη.