Τσερκές

Αχ πού ’ναι ’κείνος ο καιρός τα χρόνια τα ωραία

με λίγα γρόσια γλένταγα μ’ ολόκληρη παρέα

Πώς να ξεχάσω τα παλιά τις εμορφιές, τα κάλλη

και τώρα όλο βάσανα μου ’ρθανε στο κεφάλι

Αχ πού ’ναι ’κείνα τα παλιά και ’κείνη η νοστιμάδα

που εγλεντούσα με βιολιά κι όλο με αμαξάδα

παίξτε σαντούρια και βιολιά, παίξτε για να ξεχάσω

τις πίκρες και τα βάσανα να τα διασκεδάσω