Γι' αυτό το ρίχνω στο πιοτό

Μεσ’ στην Αθήνα τριγυρνώ τα βράδια ο καημένος, γιατ’ ήμουνα με μια ξανθειά τρελά ερωτευμένος.

Κάτω απ’τα παραθύρια της ο δόλιος ξενυχτούσα, γλυκά της ετραγούδαγα οτι την αγαπούσα.

Μ’αυτή δεν έλεγε ποτέ για να με αγαπήσει και την ήθελε σε άλλον να χαρίσει.

Και ‘γω το ρίχνω στο ποτό, για να τη λησμονήσω και προσπαθώ μελαχρινή να βρω να αγαπήσω.