Τα ξένα χέρια

Οποιος μεγάλωσε στα ξένα χέρια κι ήπιε το δάκρυ της ορφάνιας το πικρό, αυτός γνωρίζει τι θα πει, να τρως με πόνο το ψωμί, όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή, αυτός γνωρίζει τι θα πει, να τρως με πόνο το ψωμί, όταν βρεθείς χωρίς προστάτη στη ζωή.

Είναι πικρά είναι βαριά τα ξένα χέρια, τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια, είναι μαχαίρια.

Και στην αγάπη μου τα ονειρά μου κι αυτά γκρέμισαν από της μοίρας την οργή, αυτός που μου ‘χε υποσχεθεί, πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή κι αυτός δεν είχε μες τα στήθια του ψυχή, αυτός που μου ‘χε υποσχεθεί, πως θα μ’ αλλάξει τη ζωή κι αυτός δεν είχε μες τα στήθια του ψυχή.

Είναι πικρά είναι βαριά τα ξένα χέρια, τα ξένα χέρια είναι μαχαίρια, είναι μαχαίρια.