Το απόβραδο

Χωρίσαμε απόβραδο κι ήτανε Σαββατόβραδο κι ως τα βαθιά χαράματα με πνίξανε τα κλάματα.

Αλλο φεγγάρι δε θα βγει στη σκοτεινή μου τη ζωή, στη σκοτεινή μου τη ζωή, που έκανες ρημάδια.

Χωρίσαμε απόβραδο κι ήτανε Σαββατόβραδο.

Η Κυριακή ξημέρωσε κι ο πόνος με μαχαίρωσε, τώρα η καρδιά μου θα πονά στα ματωμένα δειλινά.

Θα ‘ρθουν κι οι νύχτες οι βαριές, θα σβήσουν κι οι αστροφεγγιές, θα σβήσουν κι οι αστροφεγγιές και θα ‘μαι στα σκοτάδια.

Χωρίσαμε απόβραδο κι ήτανε Σαββατόβραδο.