Στα πεύκα και στα έλατα

Τα νιάτα δεν τα χόρτασα, δεν θέλω να πεθάνω,

σαν τον ανθό μαράθηκα, μανούλα μου, και δεν μπορώ να γειάνω.

Πέφτουν τα φυλλά απ' τα κλαδιά χλωμά και μαραμένα,

κι όταν τα βλέπω σκέφτομαι, μανούλα μου, πως μοιάζουν σαν και μένα.

Στα πεύκα και στα έλατα μού'πανε πως θα γειάνω,

γι' αυτό πήγα στην Πάρνηθα, μανούλα μου, τον πόνο μου να γειάνω,

γι' αυτό πήγα στην Πάρνηθα, μανούλα μου, και στην κορ'φή επάνω