Δεν με λυπάσαι άσπλαχνη

Κάθε βραδάκι ο φτωχός

στους δρόμους τριγυρίζω

[και στο σπιτάκι σου μπροστά] x3

στέκομαι και δακρύζω

Θυμούμαι στο παράθυρο

το πως με καρτερούσες

[νύχτες πολλές αμέτρητες] x3

και μου γλυκομιλούσες

Τώρα μ’ αρνιέσαι άσπλαχνη

κι αξενοιαστη κοιμάσαι

[κι αν υποφέρω και πονώ] x3

πια διόλου δε λυπάσαι