Δίχως μάνα και πατέρα

Δίχως μάνα και πατέρα, ορφανή απο μικρή,

ερμοπούλι τριγυρίζω ζω τη μαύρη, μαύρη μου ζωή.

Αν πουλάω το κορμί μου κι αν μοιράζω τα φιλιά,

η καρδιά μου μόνο ξέρει σαν με δέρνει, δέρνει η συμφορά.

Είναι άδικος ο κόσμος και ποτέ δεν εννοεί,

τι είν’ ορφάνια, τι είναι πόνος, τι είναι φτώχεια, φτώχεια στη ζωή. |