Μοντέρνα χήρα

Εγώ είμαι η χήρα, η αλανιάρα,

η ναζού, η παιχνιδιάρα,

που μ' αγαπούν και με φωνάζουνε

μπιζού, κούκλα χαδιάρα.

Είμαι η χήρα η μοντέρνα,

που μεθώ μεσ’ στην ταβέρνα,

και γυρνώ παντού τα βράδια,

και γλεντώ με τη χαβάγια.

Μα καμιά φορά τη μόδα,

τη ξεχνώ κι αλλάζω ρόδα,

τότε βάζω τ' οργανάκι,

ε ρε πώ πώ πώ μεράκι.

Στην αγορά τα ψαραδάκια σαν περνώ,

πως με πειράζουν,

έχω μπαρμπούνι του Φαλήρου ζωντανό,

όλοι φωνάζουν.

Κι ένας μάγκας μαναβάκος,

μου φωνάζει ο μορτάκος,

πάρε χήρα 'μ' αγουράκι,

για μεζέ στο καραβάκι.

Κι ο χασάπης από πέρα,

τράκα-τρούκο τη μαχαίρα,

κόβει αφράτες μπριζολίτσες,

για τις όμορφες κυρίτσες.

Είμαι η χήρα η μοντέρνα,

που μεθώ μεσ’ στην ταβέρνα

και γλεντώ με τ' οργανάκι,

ε ρε πώ πώ πώ μεράκι.

Το πρωί μεσ’ στον Πειραία,

πίνω ούζο με παρέα,

και το βράδυ στην Αθήνα,

κολυμπώ μεσ’ στη ρετσίνα.