Ο μπαρμπα-Σταμάτης (Χιώτη)

Ο Σταμάτης ήταν ένας πενηντάρης,

γυναικάκιας και πολύ-πολύ μουρντάρης

κι όταν έβλεπε καμιά μικρή κοπέλα,

της εκόλλαγε αμέσως σαν αβδέλλα,

είχε μία φαλακρίτσα γυαλισμένη

και κοιλιά πολύ-πολύ ξεγυρισμένη

κι όταν για καμιά μικρή έβαζε πλώρη,

του τραγούδαγαν λοιπόν οι πλακαδόροι.

R: Πρόσεχε, μπάρμπα-Σταμάτη, να μη μείνεις αμανάτι,

οι μικρές θέλουνε νιάτα κι εσύ θες αυγά μελάτα,

πρόσεχε το ζάχαρό σου, την πίεσή σου, το νεφρό σου,

στις μικρούλες κάνε κράτει, πρόσεχε μπάρμπα-Σταμάτη.

Μα οι φίλοι του αράδα τον πειράζαν,

τον Σταμάτη στην καζούρα τον ταράζαν,

τ’ απογεύματα που πήγαινε για τσάρκα,

για μικρούλες στις πλατείες και στα πάρκα

κι όταν έβλεπε καμία σουσουράδα,

δως του και ξερογλειφότανε αράδα,

στις μικρούλες όταν κόλλαγε με ζόρι,

του τραγούδαγαν ξανά οι πλακαδόροι.

R