Όσοι με λένε άσωτο

Όσοι με λένε άσωτο και με κατηγορούνε,

το ντέρτι που χω στη καρδιά να σβήσουν δεν μπορούνε.

Σαν το στοιχειό κατάντησα σε ρημαγμένες στράτες

κι όταν με βλέπουν στρίβουνε οι λιγοστοί διαβάτες.

Κι όμως καταδικάστηκα να ζω σαν τον αλήτη,

για μια αχάριστη καρδιά που μου κλεισε το σπίτι.

Εγώ για την αγάπη της θυσίες είχα κάνει

και κείνη ποδοπάτησε και σπίτι και στεφάνι.

Τώρα γυρίζω μόνος μου με συντροφιά τον πόνο,

ψάχνω την ακρη για να βρω στης συμφοράς τον δρομο.

Πίνω το μαύρο δάκρυ μου που στάζει απ΄την ψυχή μου,

αφού αυτή που αγάπησα ρήμαξε την ψυχή μου.