Χήρα μοντέρνα

Εγώ είμαι η χήρα, η αλανιάρα, η ναζού, η παιχνιδιάρα, που μ' αγαπούν και με φωνάζουνε μπιζού, κούκλα χαδιάρα.

Είμαι η χήρα η μοντέρνα, που μεθώ μεσ’ στην ταβέρνα και γυρνώ παντού τα βράδια, και γλεντώ με τη χαβάγια.

Μα καμιά φορά τη μόδα, τη ξεχνώ κι αλλάζω ρόδα, τότε βάζω τ' οργανάκι, ε ρε πώ πώ πώ μεράκι.

Στην αγορά τα ψαραδάκια σαν περνώ, πως με πειράζουν, έχω μπαρμπούνι του Φαλήρου ζωντανό, όλοι φωνάζουν.

Κι ένας μάγκας μαναβάκος, μου φωνάζει ο μορτάκος, πάρε χήρα 'μ' αγγουράκι, για μεζέ στο καραβάκι.

Κι ο χασάπης από πέρα, τράκα-τρούκα τη μαχαίρα, έχ' αφράτες μπριζολίτσες, για τις όμορφες κυρίτσες.

Είμαι η χήρα η μοντέρνα, που μεθώ μεσ’ στην ταβέρνα και γλεντώ με τ' οργανάκι, ε ρε πώ πώ πώ μεράκι.

Το πρωί μεσ’ στον Πειραία, πίνω ούζο με παρέα, και το βράδυ στην Αθήνα, κολυμπάω στη ρετσίνα.