Πριν την αυγή

Απόψε η καρδιά μου για πάντα πεθαίνει,

κουράστηκε η δόλια να χτυπά.

Ελπίδες τώρα και χαρές δεν περιμένει,

ούτε βοήθεια απ’ άνθρωπο ζητά.

Σαν τον κατάδικο που περιμένει

μπροστά στ’ απόσπασμα πριν την αυγή,

έτσι και μένα δεν θα μέ ‘βρει

άλλο πρωί, άλλο πρωί.

Απόψε θα πεθάνεις, καρδιά μου θλιμμένη,

κι ούτε ένα δάκρυ δεν θα χυθεί.

Κι εσύ γυναίκα που τον πόνο μου γλυκαίνεις

και που σε λάτρευα για πάντα έχεις χαθεί.