Απόψε πια δεν βάσταξα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
katsabinis (συζήτηση)
(Νέα σελίδα: Απόψε πια δεν βάσταξα κι ήρθα να σε ξυπνήσω, για τον καημό που μ' άναψες θέλω να σε ρωτήσω. Για π...)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:


Απόψε πια δεν βάσταξα κι ήρθα να σε ξυπνήσω,
Απόψε πια δεν βάσταξα κι ήρθα να σε ξυπνήσω,
για τον καημό που μ’ άναψες θελώ να σε ρωτήσω,
 
για τον καημό που μ’ άναψες θελώ να σε ρωτήσω,
για τον καημό που μ' άναψες θέλω να σε ρωτήσω.
απόψε πια δεν βάσταξα κι ήρθα να σε ξυπνήσω.
 


Για πες μου τι σε πείραξε και δεν μιλάς μαζί μου,
Για πες μου τι σε πείραξε και δεν μιλάς μαζί μου,
ξερείς πως εκινδύνευσε για σένα η ζωή μου,
ξερείς πως εκινδύνευσε για σένα η ζωή μου,
για πες μου τι σε πείραξε και δεν μιλάς μαζί μου.


Αν σου ‘πανε και τίποτα δεν πρέπει να προσέχεις,
ξέρεις πως εκινδύνεψε για σένα η ζωή μου.
έχω και φίλους και εχθρούς μηπώς κι εσύ δεν έχεις,
 
έχω και φίλους και εχθρούς μηπώς κι εσύ δεν έχεις,
 
αν σου πανε και τίποτα  δεν πρέπει να προσέχεις.
Αν σού 'πανε και τίποτα δεν πρέπει να προσέχεις,
 
έχω και φίλους και εχθρούς μήπως εσύ δεν έχεις;
 
 
Εσύ είσαι τόσο έξυπνη γιατί να σε γελούνε,
 
δεν ξέρεις πως ζηλεύουνε και με κατηγορούνε.
 


Εσύ ‘σαι τόσο έξυπνη γιατί να σε γελούνε,
Σ' ορκίζομαι στα νιάτα μου και πίστεψε μικρή μου,
δεν ξέρεις πως ζηλεύουνε και με κατηγορούνε,
δεν ξεύρεις πως ζηλεύουνε και με κατηγορούνε,
εσύ ‘σαι τόσο έξυπνη γιατί να σε γελούνε.


Σ’ορκίζομαι στα νιάτα μου και πίστεψε μικρή μου,
έβγα στο παραθύρι σου και πες είσαι δική μου.
εβγά στοπαραθύρι σου και πες εισαί δική μου,
εβγά στοπαραθύρι σου και πες εισαί δική μου,
σ’ορκίζομαι στα νιάτα μου και πίστεψε μικρή μου.

Αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970


Απόψε πια δεν βάσταξα κι ήρθα να σε ξυπνήσω,

για τον καημό που μ' άναψες θέλω να σε ρωτήσω.


Για πες μου τι σε πείραξε και δεν μιλάς μαζί μου,

ξέρεις πως εκινδύνεψε για σένα η ζωή μου.


Αν σού 'πανε και τίποτα δεν πρέπει να προσέχεις,

έχω και φίλους και εχθρούς μήπως εσύ δεν έχεις;


Εσύ είσαι τόσο έξυπνη γιατί να σε γελούνε,

δεν ξέρεις πως ζηλεύουνε και με κατηγορούνε.


Σ' ορκίζομαι στα νιάτα μου και πίστεψε μικρή μου,

έβγα στο παραθύρι σου και πες είσαι δική μου.