Κατινάκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
(3 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
==Στιχοι==
Χείλια ρουμπινιά, μάτια σαν τη ζωγραφιά,


Χείλια ρουμπινιά
έχεις Κατινιώ, που με κάνουνε τρελό.


μάτια σαν τη ζωγραφιά
Μάθε το αυτό πως στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ,


έχεις Κατινιώ
όσο ζω θα σε λατρεύω και θα σε λαχταρώ.


που με κάνουνε τρελλό
Έλα μια στιγμή, η καρδιά μου να σου πει,


Μάθε το αυτό
κάτι μυστικό που με κάνει να πονώ,


πως στ'αλήθεια σ'αγαπώ
βράδυ και πρωί σαν κλαψιάρικο πουλί,


όσο ζω θα σε λατρεύω
στα δρομάκια τραγουδάω για σένα Κατινιώ.


και θα σε λαχταρώ
Έλα μην αργείς, τα ματάκια μου να δεις,


πόσο σε ζητούν, πόσο κλαίνε και πονούν,


Έλα μια στιγμή
άσ’ την απονιά, είναι κρίμα, άσ’ την πια,


η καρδιά μου να σου πει
μην παιδεύεις μια καρδούλα, που για σένανε χτυπά.


κάτι μυστικό
Έχω εγώ σκοπό, για να σε στεφανωθώ,


που με κάνει να πονώ
θέλω για προικιά τη χρυσή σου την καρδιά,


βράδυ και πρωί
κάθε μια βραδιά στην τρελή μας τη φωλιά,


σαν κλαψιάρικο πουλί
θα περνάμε τη ζωή μας μ’ αγάπη και χαρά.
 
στα δρομάκια τραγουδάω
 
για σένα Κατινιώ
 
 
Έλα μην αργείς
 
τα ματάκια μου να δεις
 
πόσο σε ζητούν
 
πόσο κλαινε και πονούν
 
Ασε την απονιά
 
ειναι κρίμα άστην πια
 
μην παιδευεις μια καρδούλα
 
που για σένανε χτυπά
 
 
Έχω εγώ σκοπό
 
για να σε στεφανωθώ
 
θέλω για προικιά
 
τη χρυσή σου την καρδιά
 
Κάθε μια βραδυά
 
στην τρελλή μας τη φωλιά
 
θα περνάμε τη ζωή μας
 
μ'αγάπη και χαρά
 
[[Κατηγορία:συνθέσεις του Μάρκου Βαμβακάρη]]
[[Κατηγορία:στιχουργήματα του Μάρκου Βαμβακάρη]]

Τελευταία αναθεώρηση της 19:22, 6 Δεκεμβρίου 2019

Χείλια ρουμπινιά, μάτια σαν τη ζωγραφιά,

έχεις Κατινιώ, που με κάνουνε τρελό.

Μάθε το αυτό πως στ’ αλήθεια σ’ αγαπώ,

όσο ζω θα σε λατρεύω και θα σε λαχταρώ.


Έλα μια στιγμή, η καρδιά μου να σου πει,

κάτι μυστικό που με κάνει να πονώ,

βράδυ και πρωί σαν κλαψιάρικο πουλί,

στα δρομάκια τραγουδάω για σένα Κατινιώ.


Έλα μην αργείς, τα ματάκια μου να δεις,

πόσο σε ζητούν, πόσο κλαίνε και πονούν,

άσ’ την απονιά, είναι κρίμα, άσ’ την πια,

μην παιδεύεις μια καρδούλα, που για σένανε χτυπά.


Έχω εγώ σκοπό, για να σε στεφανωθώ,

θέλω για προικιά τη χρυσή σου την καρδιά,

κάθε μια βραδιά στην τρελή μας τη φωλιά,

θα περνάμε τη ζωή μας μ’ αγάπη και χαρά.