Η κατάρα της μάγισσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι ξεμυάλισε της μάγισσας την κόρη κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μια...)
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη
κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη


κι η μάνα της κατάρα του ΄δωσε μεγάλη.
κι η μάνα της κατάρα του 'δωσε μεγάλη.




"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,


καταραμένος να΄σαι όσο ζεις."
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."
 


Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει
Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει
Γραμμή 16: Γραμμή 17:
και στη ζωή του όποια αγαπάει
και στη ζωή του όποια αγαπάει


την βρίσκει μ΄άλλον και τον καίει η λαχτάρα,
την βρίσκει μ' άλλον και τον καίει η λαχτάρα,


της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα.
της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα.
Γραμμή 23: Γραμμή 24:
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,


καταραμένος να΄σαι όσο ζεις."
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."




Γραμμή 30: Γραμμή 31:
την άπιστη αγάπη του σκοτώνει
την άπιστη αγάπη του σκοτώνει


και μεσ΄τη φυλακή κλεισμένος συλλογιέται
και μεσ' στη φυλακή κλεισμένος συλλογιέται


της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται.
της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται.
Γραμμή 37: Γραμμή 38:
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,
"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,


καταραμένος να΄σαι όσο ζεις."
καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."
 
[[κατηγορία: συνθέσεις του Σταύρου Τζουανάκου]]
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Σταύρου Τζουανάκου]]

Τελευταία αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970

Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι

ξεμυάλισε της μάγισσας την κόρη

κι αφού τη γλέντησε, αγκάλιασε μιαν άλλη

κι η μάνα της κατάρα του 'δωσε μεγάλη.


"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,

καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."


Παντού η κατάρα αυτή τον κυνηγάει

και στη ζωή του όποια αγαπάει

την βρίσκει μ' άλλον και τον καίει η λαχτάρα,

της μάγισσας έχει αληθεύσει η κατάρα.


"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,

καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."


Η ζήλια πια τα μάτια του θολώνει,

την άπιστη αγάπη του σκοτώνει

και μεσ' στη φυλακή κλεισμένος συλλογιέται

της μάγισσας πως η κατάρα εκδικιέται.


"Ποτέ αγάπη εσύ να μη χαρείς,

καταραμένος να 'σαι όσο ζεις."