Αλανιάρα σεβνταλού (Α.Νταλγκάς): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Βρε Αλανιάρα σεβνταλού, γιατί με βασανίζεις και πάντα την καρδούλα μου φαρμάκια την ποτίζεις. ...)
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Βρε Αλανιάρα σεβνταλού,  
Βρε, αλανιάρα σεβνταλού,
γιατί με βασανίζεις  
γιατί με βασανίζεις
 
και πάντα την καρδούλα μου  
και πάντα την καρδούλα μου  
φαρμάκια την ποτίζεις.
φαρμάκια την ποτίζεις.


Με τι σεβντά και ποία φωτιά,  
 
κοντιλανώς ;;; θα σκάσω,  
Με τι σεβντά και ποιά φωτιά,
πως μπλέχτηκα και καίγουμαι,  
ο ουτιδανός θα σκάσω,
πως μπλέχτηκα και καίγουμαι,
 
και πια πονεί η καρδιά μου.
και πια πονεί η καρδιά μου.


Ελα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουγλού,
έλα μη με τυραννείς κι ότι θες σε με θα βρεις,
έλα μη με τυραννείς κι ότι θες σε με θα βρεις


Με ντέρτια κι αναστεναγμούς,  
[Έλα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουκλού,
εμπρός σου θα γυρίζω  
 
και πάντα το κορμάκι μου,  
έλα μη με τυραννείς κι ό,τι θες σε με θα βρεις.] χ2
για σε το θα σαπίζω,
 
στο έλεος σου θα ‘μαι πιά,  
 
ρε σεβνταλού μικρή μου,  
Με ντέρτια κι αναστεναγμούς,
γιατί σ’αγάπησα πολύ,  
 
μεσ‘ απο τη ψυχή μου.
με το λουλά γυρίζω
 
και πάντα το κορμάκι μου,
για σε το βασανίζω.
 
 
Στο έλεος σου θα ‘μαι πια,
ρε, σεβνταλού μικρή μου,
γιατί σ’ αγάπησα πολύ,
μες από τη ψυχή μου.
 
 
Έλα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουκλού,


Ελα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουγλού,
έλα μη με τυραννείς κι ό,τι θες σε με θα βρεις.
έλα μη με τυραννείς κι ότι θες σε με θα βρεις,  
[[κατηγορία: συνθέσεις του Κώστα Σκαρβέλη]]
έλα μη με τυραννείς κι ότι θες σε με θα βρεις.
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Κώστα Σκαρβέλη]]

Τελευταία αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970

Βρε, αλανιάρα σεβνταλού,

γιατί με βασανίζεις

και πάντα την καρδούλα μου

φαρμάκια την ποτίζεις.


Με τι σεβντά και ποιά φωτιά,

ο ουτιδανός θα σκάσω,

πως μπλέχτηκα και καίγουμαι,

και πια πονεί η καρδιά μου.


[Έλα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουκλού,

έλα μη με τυραννείς κι ό,τι θες σε με θα βρεις.] χ2


Με ντέρτια κι αναστεναγμούς,

με το λουλά γυρίζω

και πάντα το κορμάκι μου,

για σε το βασανίζω.


Στο έλεος σου θα ‘μαι πια,

ρε, σεβνταλού μικρή μου,

γιατί σ’ αγάπησα πολύ,

μες από τη ψυχή μου.


Έλα, έλα, σεβνταλού, κάνε μένα γιαβουκλού,

έλα μη με τυραννείς κι ό,τι θες σε με θα βρεις.