Η μεταξωτή κάλτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
bill1961 (συζήτηση) (Νέα σελίδα: * Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς) * [[Η μετα...) |
Fakk (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
(3 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται) | |||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
* | * '''Η μεταξωτή κάλτσα''' (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς) | ||
* | |||
''{γράψτε εδώ τους στίχους}'' | |||
* '''Η μεταξωτή κάλτσα''' (Δίσκος Columbia DG-290 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς) | |||
''{γράψτε εδώ τους στίχους}'' | |||
Θα σου το πω, βρε βάσανο, με δίχως ντρίτσα-κάτσα, | |||
μ’ έχει τρελάνει τον φτωχό η μεταξωτή σου κάλτσα. | |||
Που σφίγγει στην γαμπίτσα σου και εμορφιά της δίνει | |||
και την καημένη μου καρδιά την καίει και την ψήνει. | |||
R: [Τρέλαν’ όλη την πιάτσα η μεταξωτή σου κάλτσα]] | |||
[κι όταν, φως μου, τη μπανίζω, αρχινώ κι αλληθωρίζω.]] | |||
Μ’ αρέσουνε τα όμορφα, το ξέρει όλ’ η πιάτσα, | |||
ότι ψοφάω ο φουκαράς για μεταξένια κάλτσα. | |||
Μ’ αρέσει, βρε, να κολυμπάς στα λούσα, στο μετάξι, | |||
σουτιέν, κορσέ, κομπινεζόν και τότε θα ‘σαι εντάξει. | |||
R | |||
==Πηγές== | |||
*Διονύσης Δ. Μανιάτης (καταγραφή/επιμέλεια) - «Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου» (Μητρόπολις ΑΕ - Αθήνα, 2006) | |||
[[κατηγορία: συνθέσεις του Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκάς)]] | |||
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκάς)]] |
Τελευταία αναθεώρηση της 10:59, 9 Δεκεμβρίου 2019
- Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
{γράψτε εδώ τους στίχους}
- Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Columbia DG-290 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
{γράψτε εδώ τους στίχους}
Θα σου το πω, βρε βάσανο, με δίχως ντρίτσα-κάτσα,
μ’ έχει τρελάνει τον φτωχό η μεταξωτή σου κάλτσα.
Που σφίγγει στην γαμπίτσα σου και εμορφιά της δίνει
και την καημένη μου καρδιά την καίει και την ψήνει.
R: [Τρέλαν’ όλη την πιάτσα η μεταξωτή σου κάλτσα]]
[κι όταν, φως μου, τη μπανίζω, αρχινώ κι αλληθωρίζω.]]
Μ’ αρέσουνε τα όμορφα, το ξέρει όλ’ η πιάτσα,
ότι ψοφάω ο φουκαράς για μεταξένια κάλτσα.
Μ’ αρέσει, βρε, να κολυμπάς στα λούσα, στο μετάξι,
σουτιέν, κορσέ, κομπινεζόν και τότε θα ‘σαι εντάξει.
R
Πηγές
- Διονύσης Δ. Μανιάτης (καταγραφή/επιμέλεια) - «Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου» (Μητρόπολις ΑΕ - Αθήνα, 2006)