Η μεταξωτή κάλτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
bill1961 (συζήτηση)
(Νέα σελίδα: * Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς) * [[Η μετα...)
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
(3 ενδιάμεσες εκδόσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
* [[Η μεταξωτή κάλτσα]] (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
* '''Η μεταξωτή κάλτσα''' (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
* [[Η μεταξωτή κάλτσα]] (Δίσκος Columbia DG-290 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
 
''{γράψτε εδώ τους στίχους}''
 
* '''Η μεταξωτή κάλτσα''' (Δίσκος Columbia DG-290 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)
 
''{γράψτε εδώ τους στίχους}''
 
Θα σου το πω, βρε βάσανο, με δίχως ντρίτσα-κάτσα,
 
μ’ έχει τρελάνει τον φτωχό η μεταξωτή σου κάλτσα.
 
Που σφίγγει στην γαμπίτσα σου και εμορφιά της δίνει
 
και την καημένη μου καρδιά την καίει και την ψήνει.
 
 
R: [Τρέλαν’ όλη την πιάτσα η μεταξωτή σου κάλτσα]]
 
[κι όταν, φως μου, τη μπανίζω, αρχινώ κι αλληθωρίζω.]]
 
 
Μ’ αρέσουνε τα όμορφα, το ξέρει όλ’ η πιάτσα,
 
ότι ψοφάω ο φουκαράς για μεταξένια κάλτσα.
 
Μ’ αρέσει, βρε, να κολυμπάς στα λούσα, στο μετάξι,
 
σουτιέν, κορσέ, κομπινεζόν και τότε θα ‘σαι εντάξει.
 
R
 
 
 
 
==Πηγές==
 
*Διονύσης Δ. Μανιάτης (καταγραφή/επιμέλεια) - «Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου» (Μητρόπολις ΑΕ - Αθήνα, 2006)
 
 
[[κατηγορία: συνθέσεις του Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκάς)]]
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκάς)]]

Τελευταία αναθεώρηση της 10:59, 9 Δεκεμβρίου 2019

  • Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Odeon GA-1615 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)

{γράψτε εδώ τους στίχους}

  • Η μεταξωτή κάλτσα (Δίσκος Columbia DG-290 / 1932 Συνθ.: Αντώνης Διαμαντίδης, Τραγ.: Αντ. Νταλγκάς)

{γράψτε εδώ τους στίχους}

Θα σου το πω, βρε βάσανο, με δίχως ντρίτσα-κάτσα,

μ’ έχει τρελάνει τον φτωχό η μεταξωτή σου κάλτσα.

Που σφίγγει στην γαμπίτσα σου και εμορφιά της δίνει

και την καημένη μου καρδιά την καίει και την ψήνει.


R: [Τρέλαν’ όλη την πιάτσα η μεταξωτή σου κάλτσα]]

[κι όταν, φως μου, τη μπανίζω, αρχινώ κι αλληθωρίζω.]]


Μ’ αρέσουνε τα όμορφα, το ξέρει όλ’ η πιάτσα,

ότι ψοφάω ο φουκαράς για μεταξένια κάλτσα.

Μ’ αρέσει, βρε, να κολυμπάς στα λούσα, στο μετάξι,

σουτιέν, κορσέ, κομπινεζόν και τότε θα ‘σαι εντάξει.

R



Πηγές

  • Διονύσης Δ. Μανιάτης (καταγραφή/επιμέλεια) - «Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου» (Μητρόπολις ΑΕ - Αθήνα, 2006)