Τεχνίτης και κατεργάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Για πες μου ρε Στελλάκη μου<br /> το πώς τα καταφέρνεις<br /> και κάθε μέρα φορεσιά<br /> καινούρια μου...)
 
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Για πες μου ρε Στελλάκη μου<br />
Για πες μου, βρε Στελλάκη μου,<br />
το πώς τα καταφέρνεις<br />
το πώς τα καταφέρνεις<br />
και κάθε μέρα φορεσιά<br />
και κάθε μέρα φορεσιά<br />
καινούρια μου κοτσέρνεις<br />
καινούρια μου κοτσέρνεις.<br />




Τι να σου πω Βαγγέλη μου<br />
Τι να σου πω, Βαγγέλη μου,<br />
ρωτάς θέλεις να μάθεις<br />
ρωτάς, θέλεις να μάθεις,<br />
μα η δουλειά μου είναι βαριά, βρ’ αμάν, αμάν<br />
μα η δουλειά μου είναι βαριά, βρ’ αμάν αμάν,<br />
φοβούμαι μην την πάθεις<br />
φοβούμαι μην την πάθεις.<br />




Βρε πες μου γιατί δεν βαστώ<br />
Βρε πες μου γιατί δε βαστώ,<br />
δουλεύω, τυραγνιούμαι<br />
δουλεύω, τυραγνούμαι<br />
και κάθε μέρα με ελιά<br />
και κάθε μέρα με ελιά<br />
στο σπίτι την περνούμε<br />
στο σπίτι την περνούμε.<br />




Πρέπει να ξέρεις ψέματα<br />
Πρέπει να ξέρεις ψέματα<br />
πολλά να κουβεντιάζεις<br />
πολλά να κουβεντιάζεις,<br />
να ‘σαι και λίγο ζόρικος αμάν, αμάν<br />
να ‘σαι και λίγο ζόρικος, αμάν αμάν,<br />
και τα λεφτά ν’ αρπάζεις<br />
και τα λεφτά ν’ αρπάζεις.<br />




Πολύ καλή ειν’ αυτή η δουλειά<br />
Πολύ καλή είν’ αυτή η δουλειά,<br />
Στελλάκη, θα τη μάθω<br />
Στελλάκη, θα τη μάθω<br />
και μη σε μέλει ότι μπορεί<br />
και μη σε μέλει ό,τι μπορεί<br />
εγώ για να την πάθω<br />
εγώ για να την πάθω.<br />




Έλα μαζί μου για να ιδείς<br />
Έλα μαζί μου για να ιδείς<br />
οι έξυπνοι πως ζούνε<br />
οι έξυπνοι πώς ζούνε<br />
και πως τον κάθε ένανε βρ’ αμάν, αμάν<br />
και πώς τον κάθε ένανε, βρ’ αμάν αμάν,<br />
με τρόπο τον γελούνε<br />
με τρόπο τον γελούνε.<br />




Θα μάθω όλη την ψευτιά<br />
Θα μάθω όλη την ψευτιά,<br />
φτάνει καλά να ζήσω<br />
φτάνει καλά να ζήσω<br />
κι αυτή την τέχνη που ‘μαθα<br />
κι αυτή την τέχνη που ‘μαθα,<br />
θα την απαρατήσω<br />
θα την απαρατήσω.<br />




Βαγγέλη φίνα θα περνάς<br />
Βαγγέλη, φίνα θα περνάς,<br />
τη θέση σου ν’ αφήσεις<br />
τη θέση σου ν’ αφήσεις<br />
γιατί μ’ αυτά τα ψέματα βρ’ αμάν, αμάν<br />
γιατί μ’ αυτά τα ψέματα, βρ’ αμάν αμάν,<br />
καλύτερα θα ζήσεις<br />
καλύτερα θα ζήσεις.<br />




Γεια σου φίλε μου Στελλάκη, που μ’ έβαλες στον ίσιο δρόμο!<br />
-Γεια σου φίλε μου Στελλάκη που μ’ έβαλες στον ίσιο δρόμο!<br />
Εμ! κορόιδο γίνεσαι;<br />
-Εμ, κορόιδο γίνεσαι; Γεια σου ρε Γιάννη Σεβντικιαλή με το βιολί σου!<br />
Γεια σου ρε Γιάννη τσαμπουκαλή με το βιολί σου!<br />

Τελευταία αναθεώρηση της 20:59, 12 Οκτωβρίου 2018

Για πες μου, βρε Στελλάκη μου,
το πώς τα καταφέρνεις
και κάθε μέρα φορεσιά
καινούρια μου κοτσέρνεις.


Τι να σου πω, Βαγγέλη μου,
ρωτάς, θέλεις να μάθεις,
μα η δουλειά μου είναι βαριά, βρ’ αμάν αμάν,
φοβούμαι μην την πάθεις.


Βρε πες μου γιατί δε βαστώ,
δουλεύω, τυραγνούμαι
και κάθε μέρα με ελιά
στο σπίτι την περνούμε.


Πρέπει να ξέρεις ψέματα
πολλά να κουβεντιάζεις,
να ‘σαι και λίγο ζόρικος, αμάν αμάν,
και τα λεφτά ν’ αρπάζεις.


Πολύ καλή είν’ αυτή η δουλειά,
Στελλάκη, θα τη μάθω
και μη σε μέλει ό,τι μπορεί
εγώ για να την πάθω.


Έλα μαζί μου για να ιδείς
οι έξυπνοι πώς ζούνε
και πώς τον κάθε ένανε, βρ’ αμάν αμάν,
με τρόπο τον γελούνε.


Θα μάθω όλη την ψευτιά,
φτάνει καλά να ζήσω
κι αυτή την τέχνη που ‘μαθα,
θα την απαρατήσω.


Βαγγέλη, φίνα θα περνάς,
τη θέση σου ν’ αφήσεις
γιατί μ’ αυτά τα ψέματα, βρ’ αμάν αμάν,
καλύτερα θα ζήσεις.


-Γεια σου φίλε μου Στελλάκη που μ’ έβαλες στον ίσιο δρόμο!
-Εμ, κορόιδο γίνεσαι; Γεια σου ρε Γιάννη Σεβντικιαλή με το βιολί σου!