Τσαχπίνα (του Σκαρβέλη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
μ (Η Τσαχπίνα μετονομάστηκε σε Τσαχπίνα (του Σκαρβέλη): Γιατί υπάρχουν πολλά με τον ίδιο τίτλο)
 
 
(9 ενδιάμεσες εκδόσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{αποσαφήνιση επιμέρους|το τραγούδι «'''Τσαχπίνα'''» ή «'''Η τσαχπίνα'''» ή «'''Έλα μικρούλα'''» του συνθέτη [[Κώστας Σκαρβέλης|Κώστα Σκαρβέλη]]|άλλα τραγούδια με τον τίτλο «Τσαχπίνα» ή παραπλήσιο|το λήμμα [[Τσαχπίνα]]}}
Το τραγούδι «'''Τσαχπίνα'''» ή «'''Τσαχπίνα μου'''» ή «'''Έλα μικρούλα'''» του συνθέτη [[Κώστας Σκαρβέλης|Κώστα Σκαρβέλη]] είναι γνωστό από τις παρακάτω ηχογραφήσεις:
==Με τον [[Θάνος Κουρμέντελος|Θάνο Κουρμέντελο]] (υπό τον τίτλο «Τσαχπίνα»)==
Μια τσαχπίνα παχουλή κι αφράτη,  
Μια τσαχπίνα παχουλή κι αφράτη,  


με νάζια και με μαργιολιές γεμάτη,  
(μ' όλο) νάζια και με μαριολιές γεμάτη,  


ρίχνει φλόγα η ματιά της,  
ρίχνει φλόγα η ματιά της,  
Γραμμή 8: Γραμμή 13:




Ετσι και μένα με έχει κάψει,
Έτσι και μένα με έχει κάψει  


μεσ’ στην καρδιά μου πια και δε ποθώ,  
μες στην καρδιά μου πια και δεν ποθώ,  


έλα τσαχπίνα, στην αγκαλιά μου,
έλα, τσαχπίνα, στην αγκαλιά μου  


να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.
να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.




Μέσα στην καρδιά μ’έχω κρυμένα
Μέσα στην καρδιά μ’ έχω κρυμμένα


τα δυο ματάκια σου ζωγραφισμένα  
τα δυο ματάκια σου ζωγραφισμένα  


και τ’αφρόπλαστο σου σώμα,  
και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,  


αχ, δε μπορώ να το ξεχάσω πια ακόμα.
αχ, δε μπορώ να το ξεχάσω πια ακόμα.
Γραμμή 30: Γραμμή 35:
χωρίς εσέ να ζήσω δε μπορώ,  
χωρίς εσέ να ζήσω δε μπορώ,  


έλα τσαχπίνα στην αγκαλιά μου,  
έλα, τσαχπίνα, στην αγκαλιά μου
 
να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.
 
==Με τον [[Αντώνης Διαμαντίδης (Νταλγκάς)|Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκά)]] (υπό τον τίτλο «Η τσαχπίνα» ή «Έλα μικρούλα»)==
Μια τσαχπίνα παχουλή κι αφράτη,
 
μ’ όλο νάζια και με μαριολιές γεμάτη,
 
ρίχνει φλόγα η ματιά της,
 
καίει όποιον κι αν θα δει να της μιλεί μπροστά της,
 
ρίχνει φλόγα η ματιά της,
 
καίει όποιον κι αν θα δει να της μιλεί μπροστά της.
 
 
Έτσι και μένα με έχει κάψει
 
μες στην καρδιά μου πια και δεν βαστώ,
 
έλα, μικρούλα, στην αγκαλιά μου  
 
να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.
 
 
Μέσα στην καρδιά μου 'χω κρυμμένα
 
τα δυο ματάκια σου ζωγραφισμένα
 
και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,
 
αχ, δε μπορώ να τ’ απολαύσω πια ακόμα
 
και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,
 
αχ, δε μπορώ να το απολαύσω πια ακόμα.
 
 
Δεν ξέρω τώρα το τι να κάνω,
 
χωρίς εσέ να ζήσω δεν μπορώ,
 
έλα, μικρούλα, στην αγκαλιά μου


να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.
να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.
[[κατηγορία: συνθέσεις του Κώστα Σκαρβέλη]]
[[κατηγορία: στιχουργήματα του Κώστα Σκαρβέλη]]

Τελευταία αναθεώρηση της 17:54, 9 Σεπτεμβρίου 2016

Πρότυπο:Αποσαφήνιση επιμέρους Το τραγούδι «Τσαχπίνα» ή «Τσαχπίνα μου» ή «Έλα μικρούλα» του συνθέτη Κώστα Σκαρβέλη είναι γνωστό από τις παρακάτω ηχογραφήσεις:

Με τον Θάνο Κουρμέντελο (υπό τον τίτλο «Τσαχπίνα»)

Μια τσαχπίνα παχουλή κι αφράτη,

(μ' όλο) νάζια και με μαριολιές γεμάτη,

ρίχνει φλόγα η ματιά της,

καίει όποιον θα δει να της μιλεί μπροστά της.


Έτσι και μένα με έχει κάψει

μες στην καρδιά μου πια και δεν ποθώ,

έλα, τσαχπίνα, στην αγκαλιά μου

να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.


Μέσα στην καρδιά μ’ έχω κρυμμένα

τα δυο ματάκια σου ζωγραφισμένα

και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,

αχ, δε μπορώ να το ξεχάσω πια ακόμα.


Δεν ξεύρω τώρα το τι θα γίνω,

χωρίς εσέ να ζήσω δε μπορώ,

έλα, τσαχπίνα, στην αγκαλιά μου

να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.

Με τον Αντώνη Διαμαντίδη (Νταλγκά) (υπό τον τίτλο «Η τσαχπίνα» ή «Έλα μικρούλα»)

Μια τσαχπίνα παχουλή κι αφράτη,

μ’ όλο νάζια και με μαριολιές γεμάτη,

ρίχνει φλόγα η ματιά της,

καίει όποιον κι αν θα δει να της μιλεί μπροστά της,

ρίχνει φλόγα η ματιά της,

καίει όποιον κι αν θα δει να της μιλεί μπροστά της.


Έτσι και μένα με έχει κάψει

μες στην καρδιά μου πια και δεν βαστώ,

έλα, μικρούλα, στην αγκαλιά μου

να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.


Μέσα στην καρδιά μου 'χω κρυμμένα

τα δυο ματάκια σου ζωγραφισμένα

και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,

αχ, δε μπορώ να τ’ απολαύσω πια ακόμα

και τ’ αφρόπλαστό σου σώμα,

αχ, δε μπορώ να το απολαύσω πια ακόμα.


Δεν ξέρω τώρα το τι να κάνω,

χωρίς εσέ να ζήσω δεν μπορώ,

έλα, μικρούλα, στην αγκαλιά μου

να ιδείς πως πάσχω και για σένα πως πονώ.