Ψαρά μου την Ψαρόβαρκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από στίχοι
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
(Νέα σελίδα: Ψαρά μου τη ψαρόβαρκα και τα κουπιά παράτα, μη σπαταλάς τα νιάτα σου στη θάλασσα, στην τράτα. Χωρ...)
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ψαρά μου τη ψαρόβαρκα και τα κουπιά παράτα,  
Ψαρά μου τη ψαρόβαρκα και τα κουπιά παράτα,  
μη σπαταλάς τα νιάτα σου στη θάλασσα, στην τράτα.
μη σπαταλάς τα νιάτα σου στη θάλασσα, στην τράτα.


Χωρίς τη ψαροπούλα μου ούτε στιγμή δεν κάνω,  
 
εγω απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω,
Χωρίς την ψαροπούλα μου ούτε στιγμή δεν κάνω,  
εγω απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω.
 
εγώ απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω,
 
εγώ απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω.
 


Στα δίχτυα σου βάλε φωτιά, αχ, κάψε τα παραγάδια,  
Στα δίχτυα σου βάλε φωτιά, αχ, κάψε τα παραγάδια,  
σουπιές, καμάκια, πετονιές να γίνουνε ρημάδια.


Εγω να ζω στη θάλασσα, το έγραψε η μοίρα,  
σουρτές, καμάκια, πετονιές να γίνουνε ρημάδια.
 
 
Εγώ να ζω στη θάλασσα, το έγραψε η μοίρα,  
 
να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα,
να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα,
να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα.
να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα.


Ψαρά μου έλα στη στεριά, χαρά για να μου δώσεις  
Ψαρά μου έλα στη στεριά, χαρά για να μου δώσεις  
κι απ’τη μπαμπέσα θάλασαα για πάντα να γλυτώσεις,
 
αγάπη μου τα λόγια σου στο λέω παν’ χαμένα,  
κι απ’ τη μπαμπέσα θάλασσα για πάντα να γλυτώσεις.
δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς και μένα,
δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς και μένα.
 
Αγάπη μου τα λόγια σου στο λέω παν’ χαμένα,  
 
δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς κι εμένα,
 
δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς κι εμένα.
 
[[Κατηγορία:συνθέσεις του Κώστα Χατζηδάκη]]
[[Κατηγορία:στιχουργήματα του Χρήστου Κολοκοτρώνη]]

Τελευταία αναθεώρηση της 00:00, 1 Ιανουαρίου 1970

Ψαρά μου τη ψαρόβαρκα και τα κουπιά παράτα,

μη σπαταλάς τα νιάτα σου στη θάλασσα, στην τράτα.


Χωρίς την ψαροπούλα μου ούτε στιγμή δεν κάνω,

εγώ απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω,

εγώ απάνω στα κουπιά μια μέρα θα πεθάνω.


Στα δίχτυα σου βάλε φωτιά, αχ, κάψε τα παραγάδια,

σουρτές, καμάκια, πετονιές να γίνουνε ρημάδια.


Εγώ να ζω στη θάλασσα, το έγραψε η μοίρα,

να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα,

να με χτυπούν τα κύματα και να με τρώει η αλμύρα.


Ψαρά μου έλα στη στεριά, χαρά για να μου δώσεις

κι απ’ τη μπαμπέσα θάλασσα για πάντα να γλυτώσεις.


Αγάπη μου τα λόγια σου στο λέω παν’ χαμένα,

δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς κι εμένα,

δεν αγαπάς τη θάλασσα, δεν αγαπάς κι εμένα.